این پژوهش به منظور بررسی تاثیر آموزش شطرنج در افزایش خلاقیت و خودکنترلی کودکان 7-10 سال انجام شده است. برای این منظورتعداد120نفردانش¬آموز پسربا استفاده از روش نمونه¬گیری تصادفی از بین 450 نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی یکی از مدارس منطقه 3 تهران انتخاب شدند. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه ای می باشد. به منظور جمع آوری و گرد آوری داده ها در این پژوهش از آزمون تفکر خلاق تورنس، فرم ب تصویری (۱۹۷۴) و مقیاس ارزیابی خود کنترلی(scrs) ، (۱۹۷۹) استفاده شده است. نتایج حاصل از اجرای تحلیل واریانس چند متغیری (manova یک راهه ) نشان داد که کودکانی که آموزش شطرنج دیده اند دارای خلاقیت و خود کنترلی بیشتری نسبت به کودکان آموزش ندیده، هستند. و همچنین یافته های حاصل از اجرای تحلیل واریانس یک راهه anova در روند تحول خلاقیت کودکان بیانگر تفاوت معناداری در 2 مولفه ابتکار و بسط دادن بود و سپس این بررسی به تفکیک گروهی انجام شد که نتایج حاصل، تائید کننده یافته های قبلی در حالت کلی بودند. در نتیجه با توجه به اهمیت 2 ویژگی خلاقیت و خود کنترلی در مباحث آموزشی می توان از بازی شطرنج به عنوان یکی از روش های آموزشی در افزایش این 2 مولفه استفاده کرد و نیز با آموزش نظام مند این بازی میتوان کارایی تحصیلی و درسی دانش آموزان را ارتقاء داد.