افزایش روزافزون مصرف انرژی باعث بروز نگرانی هایی مانند پایان یافتن منابع برخی حامل های انرژی و افزایش آلودگی های زیست محیطی گردیده است. در این میان توجه به مصرف انرژی در ساختمان با توجه به سهم قابل توجه این بخش در مصرف انرژی کشور، از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پایان نامه، برنامه های بهره وری انرژی در بخش مسکونی در کشورهای توسعه یافته مورد بررسی قرار گرفته است و یک چارچوب بر اساس وظایفی که باید در این فرآیند انجام شود، پیشنهاد می شود. از مزایای آن این است که می تواند با کمی تغییرات در کشورهای مختلف با ساختارهای سازمانی متفاوت پیاده سازی گردد. در چارچوب پیشنهادی، خانه ها با توجه به عملکرد انرژی رتبه بندی می شوند که منجر به ارزش نهادن به بهره وری انرژی ساختمان ها می شود. برای نشان دادن عملکرد چارچوب مفهومی پیشنهاد شده و عدم وابستگی آن به کشور و یا قوانین خاص، تطبیق سیستم های موجود در 5 کشور با آن بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که چارچوب پیشنهاد شده، یک راه سیستماتیک برای توسعه سیستم بهره وری انرژی ساختمان بر اساس وظایف لازم در سیستم ارائه می کند.