این مطالعه به بررسی کمی رابطه ی بین فرانیدهای مدیریت دانش با نوآوری و عملکرد سازمانی می پردازد. هدف ما این است که نتایج حاصل از فعالیت های مدیریت دانش برنوآوری و عملکرد شرکت ها را تصریح نماییم به دلیل اینکه سازمان ها از مفاهیم واقعی مدیریت دانش آگاهی کافی ندارند. براساس این تحقیق، ما مدلی تحقیقی را توسعه داده ایم با این فرض که مدیرت دانش نه تنها رابطه مثبت و مستقیمی با عملکرد شرکت ها دارد بلکه نوآوری را نیز تحت تاثیر قرار می دهد که این خود به عملکرد سازمانی کمک می نماید. این مدل به صورت تجربی و با استفاده از داده های جمع آوری شده از 120 شرکت که اعضای سندیکای برق ایران هستند، مورد آزمایش قرار گرفته است. این تحقیق از پاییز سال 91 تا تابستان سال 92 به طول انجامید. آزمون فرضیه تحقیق و تصمیم گیری بر اساس نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی انجام پذیرفت. نتایج نشان می دهد که فعالیت های مدیریت دانش تاثیر مستقیم بر نوآوری و عملکرد سازمان دارد و نیز از طریق افزایش قابلیت های نوآوری تاثیر غیر مستقیم بر آنها دارد، همچنین نتایج نشان می دهد تولید دانش، یکپارچه سازی دانش و کاربرد دانش به نوآوری و عملکرد را کمک می کند. تولید دانش اثرات قابل توجهی بیشتری بر سرعت نوآوری، کیفیت و کمیت نوآوری دارد در حالی که کیفیت نوآوری، تولید دانش و یکپارچه سازی دانش اثرات قابل توجهی بیشتری بر عملکرد دارد. نتیجه گیری ما ممکن است دانشمندان و مدیران در طراحی برنامه های مدیریت دانش به منظور دستیابی به نوآوری بیشتر، اثربخشی، بهره وری و سودآوری کمک کند.