زمانبندی مجدد جزئی از فرآیند تصمیم گیری در زنجیره تامین بسیاری از صنایع تولیدی محسوب می شود که نقش مهمی در برآورده سازی نیازهای مشتریان ایفا می نماید. این تحقیق به بررسی مساله زمانبندی مجدد در یک زنجیره تامین سه مرحله ای، با تمرکز بر یکپارچگی مراحل آن با هدف کمینه سازی مجموع زمان تاخیر تکمیل کلیه سفارشات می پردازد. مرحله اول شامل تامین کنندگان، مرحله دوم شامل ناوگان حمل و نقل کالاها و مرحله سوم شامل یک شرکت سازنده محصولات نهایی است. ابتدا مدل عدد صحیح مختلط برای مساله مذکور برای حالت خاصی از مساله توسعه داده شده است. سپس به منظور حل مساله در حالت عمومی، یک الگوریتم ژنتیک جدید به نام الگوریتم ژنتیک الگوبرداری که از مفهوم گروه های مرجع در جامعه شناسی استفاده می کند معرفی می شود. جهت ارزیابی عملکرد الگوریتم ژنتیک پیشنهادی، نتایج آن با نتایج الگوریتم های ژنتیک کلاسیک و جستجوی تصادفی مقایسه شده است که نتایج نشان از عملکرد خوب الگوریتم پیشنهادی دارد.