در این رساله؛ موضوع، طراحی خانه ی موسیقی و در حقیقت بستری برای به تجلی رسیدن ماهیت و روح موسیقی می باشد. از آنجا که مسئله، طراحی جایگاهی برای به تجلی رسیدن وظهور موسیقی و به طور خاص موسیقی ایرانی می باشد، ایجاد بستری در خور و متناسب با ماهیت موسیقی و به طور خاص موسیقی ایرانی می باشد، بنابر این باید به درک و شناخت موسیقی و معماری، به طور توام ودو طرفه، پرداخت و پس از رسیدن به معانی و مضامین حقیقی هر کدام، قدم در راه اصلی که رسیدن به طرح درست است نهاد . در همین راستا و به فراخور این پیمایش؛ توجه به این نکته بایسته و لازم است که بالاترین و زیباترین مرتبه برای هر چیز ، قرار گرفتن آن چیز در جایگاه حقیقی خویش ، یعنی جایگاهی متناسب و در خور ماهیت وجودی آن است ، برای موسیقی نیز ، آنگاه که از ارتباط بین موسیقی و معماری سخن گفته می شود ، بهترین جایگاه آن در عرصه ی معماری ، معماری در خور ماهیت موسیقی است زیرا تنها با وجود چنین عرصه و جایگاهیست که می توان تجلی و ظهور معنای حقیقی و خصوصیات موسیقی را شاهد بود. بنابر این شناخت ماهیت و روح موسیقی، از یک طرف و معماری از طرف دیگر، چیزیست حتمی و اجتناب ناپذیر که بدون آن، پیمودن این راه وبه مقصد نهائی رسیدن ممکن نیست . پس از تامل و پردازش در آنچه که گفته شد، رهیافت ودستاورد این راه را می توان اینگونه بیان داشت که : ماهیت و روح دو پدیده ی موسیقی و معماری، دارای وجوه هم سنخ و هم سازی با یکدیگر هستند که شناخت و به تجلی رساندن این مضامین ، راهیست برای رسیدن به مقصود . این مضامین و مفاهیم - چنانچه در کل این رساله به آن پرداخته خواهد شد و ارکان اصلی این مقوله هستند- به این قرار می باشند : 1- بر انگیزانندگی 2- خلوص 3- شخصیت مندی . . . . و طراحی خانه ی موسیقی در همدان، عرصه ای است برای تجربه نمودن و به کار نهادن این دستاوردها ....