مطالعات صاحب ¬نظران اجتماعی نشان داده است که دستیابی به توسعه¬ی پایدار بدون مشارکت فعال زنان در تمامی عرصه¬ها امکان-پذیر نیست. در بسیاری از کشورهای جهان سوم، راهبردهایی برای مشارکت عملی زنان در توسعه و بر طرف¬شدن موانع اتخاذ شده است. یکی از این راهبردها، «توانمندسازی» زنان است، بدین منظور تأسیس شرکت¬های تعاونی روستایی می¬تواند زمین? مشارکت فعال زنان را در عرصه¬های مختلف فرآهم ساخته و باعث توانمند¬سازی آنان شود. در این راستا هدف مطالعه حاضر، سنجش اثر عضویت در شرکت¬های تعاونی روستایی زنان در توانمند سازی اعضا در شهرستان مشهد، چناران و طرقبه شاندیز است. این تحقیق با توجه به نوع هدف، کاربردی است؛ و از نظر ماهیت و روش، از نوع تحقیقات توصیفی – تحلیلی بشمار می¬رود. ابزار جمع آوری اطلاعات بوسیله پرسشنامه بوده و جامعه آماری درنظر گرفته شده شامل 5 شرکت تعاونی روستایی زنان در 7 روستای شهرستان مشهد، بینالود و چناران است. براساس سرشماری 1390تعداد کل زنان روستاهای مورد مطالعه 5383نفر است و با توجه به فرمول کوکران حجم نمونه¬ معادل 236 زن تعیین شد که به طور مساوی بین 118 نفر عضو و 118 نفر غیرعضو شرکت تعاونی تقسیم شد. جهت تجزیه وتحلیل داده های تحقیق از نرم افزار spss استفاده شده و برای آزمون فرضیات از آزمون کای دو، lsd و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که بین ویژگی¬های فردی زنان و میزان توانمندسازی اجتماعی و اقتصادی آنان رابطه معنادار وجود دارد به طوری¬که با بالا رفتن سطح تحصیلات هر دو گروه عضو و غیرعضو، توانمندسازی آنان نیز، افزایش یافته ولی با افزایش سن، میزان توانمندی آنها کاهش می¬یابد. همچنین بین روستاهای مورد مطالعه از نظر میزان توانمندی زنان عضو شرکت تعاونی تفاوت معناداری وجود دارد و نتیجه کلی فرض تأثیر مثبت شرکت تعاونی بر توانمندسازی از بعد اقتصادی و اجتماعی، بویژه متغیر سرمایه اجتماعی با اطمینان 95 درصد به اثبات رسید.