در این پژوهش، ابعاد تحقق مفهوم شهروندی در شورای شهر تهران، بر اساس الگوی شهروندی گفتگویی هابرماس، مورد تحلیل تطبیقی قرار گرفته است. هابرماس با طرح نظریات کنش ارتباطی و اخلاق گفتگویی و نیز پرداختن به زیست جهان و حوزه عمومی، فلسفه سیاسی گفتگویی خود را چارچوب بندی کرده است. نظریه شهروندی گفتگویی هابرماس نیز، از دل فلسفه سیاسی وی استخراج می شود که گفتگو و مباحثه میان‎شناسانه جهت حصول تفاهم و توافق، در یک حوزه عمومی گفتگویی ‎ـ‎ دموکراتیک، محور آن را تشکیل می دهد. از سوی دیگر، شورای شهر تهران نیز، که شور و گفتگو برای اداره امور شهر و قانون گذاری در موضوعات شهری را در بر می گیرد، بر شاخص مشورت و مباحثه تأکید دارد که از آیین نامه داخلی و نیز، نحوه مذاکرات اعضای شورای شهر تهران قابل استنتاج می باشد. پژوهش حاضر با توجه به مولفه های کلیدی شهروندی گفتگویی هابرماس و نیز آیین نامه و نحوه مذاکرات اعضای شورای شهر تهران، با «رویکردی اندیشه ای» درصدد تحلیل تطبیقی ابعاد تحقق مفهوم شهروندی گفتگویی هابرماس در شورای شهر تهران می باشد، تا مطابقت یا عدم مطابقت شورایی و گفتگویی بودن شورای شهر تهران با شهروندی گفتگویی هابرماس مشخص گردد.