معدن کاری یکی از پایه های اصلی توسعه بشری محسوب می شود. کار در معادن یکی از دشوارترین و پرحادثه ترین مشاغل بوده و هرساله شاهد حوادث بسیاری در آن هستیم. مدیریت بهینه معدن، تنها به استخراج و تولید حداکثری نیست بلکه عواملی چون ایمنی کارگران و حفظ محیط از هرگونه آلودگی نیز حائز اهمیت است. مدیریت معدن همواره باید در جهت تعدیل بین ایمنی و تولید حداکثری باشد. یکی از روش های نوین مدیریت استفاده از تکنیک ارزیابی و مدیریت ریسک می باشد. ارزیابی ریسک موثرترین روش برای شناسایی دقیق و کامل خطرات می باشد که بر اساس آن هر شغل به تفکیک ریز فعالیت هایش موردبررسی قرار می گیرد. با شناسایی دقیق و کامل خطرات موجود در محیط کار می توان راهکار کنترلی صحیح و مناسب را برای حذف یا کاهش حوادث ناشی از کار و افزایش ایمنی و بهره وری انتخاب کرد. در این پژوهش که با هدف ارزیابی ریسک ایمنی، سلامت و محیط زیست کارخانه گندله سازی گل گهر با استفاده از روش fmea و شبکه های بیزین انجام گردید تعداد 65 ریسک ایمنی، سلامت و محیط زیست در بخش های مختلف کارخانه شناسایی شدند. نتایج حاصل از روش fmea مشخص کرد، حدود 22 درصد ریسک ها در طبقه ی فوق بحرانی، 49 درصد ریسک ها در طبقه ی بحرانی و 29 درصد خطرات در طبقه ی کم خطر دسته بندی می شوند. بیشترین حالت های فوق بحرانی در بخش آسیاب و دیسک و بیشترین حالت های کم خطر نیز در بخش کوره قرار داشتند. ریسک های حریق ناشی از مشعل های گازی در ورودی آسیاب با عدد rpn 270و انتشار گردوغبار و بخارات so2,naoh با عدد rpn 256 دارای بالاترین عدد rpn و ریسک های پر شدن بیش ازحد pan و سوراخ شدن ایراسلاید بگ فیلتر بخش سرند و انتشار گردوغبار هر دو با عدد rpn 50 دارای کمترین عدد rpn هستند. نتایج حاصل از روش شبکه بیزین نشان می داد که بیشترین حالت های فوق بحرانی در واحد میکسر و بیشترین حالت های کم خطر نیز در واحد سرند قرار دارند. نتایج حاصل از روش fmea و شبکه های بیزین نشان داد که میزان ریسک منطقه موردمطالعه بسیار زیاد بوده که لزوم اجرای اقدامات پیشگیرانه به منظور کاهش سطح ریسک را نمایان می سازد. اجرای اقدامات اصلاحی در بخش ایمنی و کاهش ریسک بالقوه ی ایمنی ، توانایی بیشتری از اجرای اقدامات اصلاحی درزمینه ی محیط زیست و سلامت برای کاهش سطح ریسک منطقه دارد