تحریم رسانه ای به عنوان یکی از اشکال نوین تحریم های بین المللی شامل قطع روش های ارتباطی رسانه ای مختلف می گردد. از بارزترین جلوه های این نوع تحریم، توقف پخش برنامه های ماهواره ای است که در سال های اخیر مورد توجه کشورهای غربی قرار گرفته است. تحریم شبکه های ماهواره ای با محروم نمودن مخاطبین از مشاهده نگرش های مختلف خبری و آموزشی و غیره در پوشش مبارزه با نقض حقوق بشر و اقدام متقابل علیه ارسال پارازیت و با هدف اعمال فشار برای تغییر سیاست های دولت هدف صورت می گیرد. این نوع تحریم در سال 2005، با توقف شبکه ماهواره ای سحر برای اولین بار علیه ایران آغاز شد و طی سال های مختلف در مورد اکثر شبکه های ماهواره ای آن اعمال گردید. این تحریم ها موجب نقض اصولی از حقوق بین الملل مانند اصل آزادی اطلاعات، اصل آزادی پخش برنامه های ماهواره ای، اصول حقوق بین الملل ارتباطات، اصول منشور ملل متحد، اصول اتحادیه اروپا، اصل اقدام متقابل، اصل مصونیت اموال دولتی و اصل التزام به تعهدات قراردادی شده اند. بر این اساس طرح مسوولیت بین المللی کشورها و شرکت های ماهواره ای متخلف امکانپذیر است.