فقدان کیفیت مطلوب محیط شهری در پاسخگویی به نیاز شهروندان موجب بروز بحران کیفیت در شهرها شده است. در شهرها امروزی، امنیت، آلودگی، سروصدا، شلوغی، کمبود فضای سبز و گذران اوقات فراغت، دسترسی، زیبایی، تنوع و سرزندگی و ... به صورت مشکلات روزمره ی شهروندان شده است. اهمیت و نقش کیفیت محیط در جنبه های گوناگون زندگی، ماهیت ویژه محیط های شهری، نقش فزاینده محیط سکونتی شهری به عنوان مهمترین سکونتگاه انسانی و وجود تعداد افراد زیادی که به شدت تحت تأثیر شرایط غالب محیط شان هستند، بررسی چگونگی کیفیت محیط های شهری را تبیین می نماید. هداف از انجام این پژوهش، سنجش کیفیت محیط شهری در شهر جدید سهند از دیدگاه شهروندان است. از این رو، با توصیف و تبیین مفهوم کیفیت محیط شاخص های تأثیرگذار، نحوه ارتباط این شاخص ها و نحوه سنجش آنها را در محیط های شهری بررسی می نماید. مبنای سنجش کیفیت محیط در شهر جدید اندیشه معیار رضایتمندی از کیفیت محیط شهری از نظر شهروندان است. روش شناسی موضوع بر مبنای روش تحلیل عاملی تأییدی قرار گرفته و مدل مورد استفاده نیز بر مبنای تجربیات و مطالعه موردی شهر جدید سهند فراهم شده است. این مدل دارای ساختار سلسله مراتبی بوده و متشکل از شاخص ها و زیر شاخص هایی است که در پنج سطح طراحی شده است بر مبنای زیرشاخص ها سطح آخر گویه هایی در قالب پرسشنامه تدوین شده و براساس میزان رضایتمندی و میزان ناراحتی و آزردگی خاطر از عوامل محیطی، کیفیت محیط شهر توسط شهروندان مورد ارزیابی قرار گرفته اشت. نتایج نشان می هد که میزان رضایت ساکنان از کیفیت محیط شهر جدید سهند نمره 2/93 (5>1 با میانه 3) است که در سطح پایین تر از میانگین است. همچنین بررسی گویه های دسترسی به خدمات عمومی میانگین 3/34 بدست آمد که حاکی از مطلوبیت در حد متوسط است که وسایل حمل و نقل عمومی با 2/89 ضعیف ترین گزینه و اماکن عمومی با میانگین 3/74 بهترین حالت را دارا می باشد. از ویژگی های کالبدی محل سکونت، بهداشت محیط میانگین 68/2 بدست آمد که نشان از مطلوبیت ضعیف آن در شهر است و گزینه فرم، شکل و نمای ساختمان ها با 6/32 بهترین مطلوبیت را از دید ساکنین دارد. اولویت بندی متغیرها نشان می دهد که دسترسی به خدمات، ویژگی های کالبدی محل سکونت، امنیت اجتماعی و سابقه سکونت به ترتیب با میانگین رتبه های 3/28، 2/93، 2/71و 2/06 هستند.