استاندارد lte یکی از جدیدترین فنّاوری های مورد استفاده در شبکه های سلولی است. یکی از ویژگی های این استاندارد، استفاده از شبکه های ناهمگن شامل ایستگاه ماکروسل و ایستگاه های با توان ارسالی کمتر مانند فمتوسل است. یکی از دلایل استفاده از شبکه های ناهمگن، افزایش ظرفیت شبکه در محیط هایی با کاربران زیاد می باشد. در سیستم های متداول به دلیل اتصال کاربران به ایستگاهی با بیشترین توان و نیز به جهت توان کم ارسالی ایستگاه های کوچکتر، تعداد کاربرانی که از ایستگاه های کوچکتر خدمات دریافت می کنند کمتر از تعداد کاربرانی است که از ماکروسل استفاده می کنند. این امر موجب عدم توازن بار شده و باعث کاهش نرخ داده دریافتی کاربران ماکروسل می شود، در حالی که ایستگاه های کوچکتر هنوز کاربری را تحت پوشش خود ندارند. در این پایان نامه روشی پیشنهاد می شود که با استفاده از تخمین توان دریافتی از ایستگاه های کوچکتر و نیز سیگنال پایلوت تنظیم شده براساس بلوک های منبع خالی ایستگاه فمتوسل، به شیوه تخصیص کاربری دست بیابیم که منجر به تعادل بار در شبکه شده و نیز توان عملیاتی دریافتی کاربران رضایت-بخش باشد. در روش ارائه شده با کاهش نسبت سیگنال به نویز و تداخل دریافتی از حد آستانه تعریف شده، کاربر فهرست ایستگاه های با توان زیاد را به دست آورده و سپس برای جلوگیری از دست به دست شدگی بی مورد، ایستگاه های غیر ضروری انتخاب شده را با استفاده از تخمین توان از فهرست موجود کنار می گذارد. پس از آن ایستگاهی با بیشترین تعداد بلوک منبع خالی و نیز توان سیگنال پایلوت بیشتر، انتخاب شده و سرانجام از آن ایستگاه، بلوک های منبعی با بیشترین نسبت سیگنال به نویز و تداخل در اختیار کاربر قرار می گیرند. نتایج شبیه سازی، توان عملیاتی دریافتی بالای کاربران و شاخص تعادل بار بالا را تأیید می نماید که نشانگر کارایی روش پیشنهادی است.