در عصر حاضر، نیروی انسانی توانمند و کارا به عنوان عامل اساسی و منبع حیاتی سازمان ها در عرصه رقابت، برای دست یابی به مزیت رقابتی پایدار محسوب می گردد. هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی تأثیر هوش هیجانی بر توانمندسازی منابع انسانی در پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات است. بدین منظور چارچوب نظری هوش هیجانی بر گرفته از مدل هوش هیجانی تراویس برادبری و جین گریوز و برای سنجش توانمندسازی منابع انسانی مدل اسپریتزر مورد استفاده قرار گرفته است. از آزمون میانگین یک جامعه جهت بررسی وضعیت متغیرهای تحقیق با استفاده از نرم افزار spss و مدل سازی معادلات ساختاری(sem) و به طور اخص از تحلیل مسیر با استفاده از نسخه 8.54 از نرم افزار lisrel جهت بررسی صحت و سقم فرضیات تحقیق و بررسی روابط میان متغیرها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد ابعاد متغیر توانمندسازی منابع انسانی به غیر از «احساس معنی داری شغل» در وضعیت مناسبی قرار ندارد. نتیجه ی آزمون که حاصل از میانگین نمرات تمامی پاسخ دهندگان بوده و با توجه به عدد حاصل که برابر 124.65 بدست آمده است و با توجه به اینکه نمره 80 و بالاتر از 80، بیانگر هوش هیجانی بالا می باشد، نشان می دهد که هوش هیجانی کارکنان پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات در سطح بالایی قرار دارد. ضمن اینکه هوش هیجانی اثر نسبتا متوسط و معناداری بر توانمندسازی منابع انسانی در پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات داشته و از بین ابعاد هوش هیجانی تنها بُعد «خودمدیریتی» اثر مثبت و معناداری بر توانمندسازی منابع انسانی در پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات دارد.