در این پژوهش چهار تپه ماسه ای در شرق بابلسر (طول های جغرافیایی"10 37 °52 و "15 58 °52 و عرض های جغرافیایی "30 39 °36 و "30 46 °36) از دیدگاه های زیر بررسی شده اند: نوع (شکل هندسی)، رخساره های رسوبی، رسوب شناسی، پتروگرافی، سالیابی و نیمرخ های رادار نفوذ کننده. این تپه ها جزء تپه های ماسه ای پارابولیک از نوع هلالی و متقاطع ثانویه می باشند. بر اساس مشاهدات صحرایی و نتایج دانه سنجی، سه رخساره شناسایی شد؛ بافت دو رخساره ماسه-ای (s) و یک رخساره ماسه با کمی گراول (((g)s می باشد. بیش از 70 درصد این رسوبات از ماسه ریز تشکیل شده است؛ 16 درصد از نمونه ها دارای جورشدگی متوسط خوب جور شده و 84 درصد از نمونه ها متوسط جور شده هستند. نمونه ها دارای کج شدگی مثبت و از نظر کشیدگی leptokurtic می باشند. ترکیب پتروگرافی نمونه ها به شرح زیر است: کوارتز 15 تا 17 درصد، بیوتیت 5 تا 7 درصد، کانی های اوپک 5 تا 10 درصد، فلدسپات 5 تا 8 درصد، خرده های فسیلی 2 تا 5 درصد و میزان خرده های سنگی 60 تا 70 درصد می باشد. نتایج سن سنجی از بخش های میانی و پایینی تپه ها نمایانگر سن 14 تا 25 هزار سال می باشد، که بیشینه و کمینه سرعت رسوبگذاری به ترتیب 15/0 و 02/0 میلی متر در سال تخمین زده شده است. نیمرخ رادار نفوذ کننده زمین به طول 2 کیلومتر در راستای طولی و عرضی بر روی تپه های ماسه ای پیمایش شد و سه نوع مرز فرسایشی، toplap و هم شیب ( به ترتیب از پایین به بالا) در نیمرخ ها مشاهده شد. شکل هندسی بازتاب کننده ها از نوع محدب، مقعر، سینوسی و گوه ای می باشند. ویژگی های رخساره های رادار نمایانگر تشکیل آن ها در بخش های جلویی، پرشدگی درون فرورفتگی ها و نیز منطقه سواش است.