هدف پژوهش حاضر تبیین رابطه هوش هیجانی و سازگاری با تعارضات زناشویی زوجین بود. جامعه آماری این پژوهش افراد متأهل بودند که به دلیل تعارضات زناشویی به یکی از کلینیکهای مشاوره شهر شیراز مراجعه کرده بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. نمونه آماری در این پژوهش شامل 150 نفر از زوجین متأهل مراجعه کننده به این کلینیکها بودند. مراجعین به پرسشنامه های هوش هیجانی شات، سازگاری سهرابی و سامانی و پرسشنامه عوامل درگیری زناشویی سامانی پاسخ دادند که این پرسشنامه ها ابزار جمع آوری داده ها بود. داده ها با استفاده از روش آمار توصیفی و آمار استنباطی ( روش همبستگی پیرسون و رگرسیون )، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشـان داد کـه بین هوش هیجانی و تعارضات زناشویی رابطه معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین سازگاری و تعارضات زناشویی رابطه منفی و معنادار وجود دارد و هوش هیجانی قادر به پیش بینی تعارضات زناشویی می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده ابعاد سازگاری قادر به پیش بینی تعارضات زناشویی نمی باشد.