بخش کشاورزی از مهمترین بخش های اقتصاد کشور است که به دلیل عوامل تولید بسیاری که در آن حضور دارند، همواره افزایش اعتبارات و صادرات در آن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. هدف از این تحقیق، بررسی اثرپذیری صادرات کشاورزی از اعتبارات این بخش طی دوره ی 1390-1370 می باشد. بدین منظور ابتدا اثر اعتبارات بر ارزش افزوده و سپس اثر ارزش افزوده بر صادرات بررسی شده است. در این تحقیق داده های مورد نیاز از بانک مرکزی و گمرک جمهوری اسلامی ایران و بانک جهانی جمع آوری و با استفاده از از داده های ترکیبی2sls تجزیه و تحلیل شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که اثر اعتبارات، سرمایه و نیروی کار بر ارزش افزوده مثبت و معنی دار است و همچنین اثر متغیرهای نرخ واقعی ارز، قیمت نسبی، ارزش افزوده برآورد شده و میانگین وزنی درآمد کشورهای واردکننده محصولات کشاورزی بر صادرات کشاورزی مثبت و معنی دار است. بر اساس نتایج بدست آمده اثر اعتبارات بر صادرات مثبت است. با توجه به نتایج پژوهش، اعتبارات به عنوان یک مسئله مهم و تأثیرگذار بر صادرات کشاورزی از سوی سیاستگذاران اقتصادی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. اگرچه این افزایش حمایت ها مطلوب است اما باید روند منطقی و حساب شده داشته باشد، به گونه ای که تولید کشاورزی را همواره به صورت یک صنعت نوزاد نگه ندارد.