آلومینیوم برنز ها به دلیل داشتن خواصی نظیر استحکام بالا و مقاومت به خوردگی عالی، به ویژه تحت جریان های متلاطم و محیط های دریایی، کاربرد های بسیاری از جمله در صنایع نفت، صنایع دریایی و همچنین قطعاتی مثل بوش، پمپ، شیر و پروانه های دریایی دارند. عناصر آهن و آلومینیوم به عنوان دو عنصر موجود در تمام فاز های آلیاژ نیکل آلومینیوم برنز، نقش بسزایی در تعیین خواص مکانیکی و مورفولوژی ساختاری دارند. در تحقیق حاضر با تغییر مقادیر این دو عنصر در محدوده ی تعریف شده طبق استاندارد asm به بررسی شکل گیری فاز های مختلف در این آلیاژ پرداخته شده است. نتایج حاصل از بررسی های میکروسکوپی به همراه آزمون اشعه ی ایکس نشان داد که افزایش آلومینیوم سبب پایداری بیشتر فاز ? شده و افزایش آهن سبب جلوگیری از تجزیه یوتکتوئیدی و افزایش فاز kiv می شود. همچنین بررسی تحولات فازی توسط آنالیز حرارتی در محدوده ی انجماد هر آلیاژ نشان داد که افزایش آهن سبب ریز شدن و افزایش سختی فاز ها به خصوص فاز زمینه می شود.