فناوری غشایییکی از روش هایی است که در سال های اخیر به دلیل مصرف انرژی کمتر و اطمینان عملکردی بالاتر و همچنین نیاز به فضا و هزینه اولیه کمتر، از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در این میان غشاهای پلیمری گزینش پذیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند. بنابراین طبق پژوهش های صورت گرفته، مشخص شد که پلیمرهای لاستیکی نظیر پلییورتان ها می توانند کارایی بالایی در جداسازی گازها داشته باشند. در این پژوهش، با استفاده از غشای نانوکامپوزیت پلییورتان-اوره/هگزا متیلن تترا آمین- دی سیانامید کادمیوم(pu/mof1)اثر نانوذرات هگزامتیلن تترا آمین دی سیانامید کادمیوم بر خواص تراوایی گازهای نیتروژن، اکسیژن، متان و دی اکسیدکربن مورد بررسی قرار گرفت. همه غشاها توسط روش جدایی فازیاز طریق تبخیر حلال تهیه گردیدند. غشاهای نانوکامپوزیت ساخته شده توسط آزمون هایxrd،ftirوsemمورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج آزمون های مشخصه یابی، بیانگر این موضوع هستندکه نانوذرات هگزا متیلن تترا آمین دی سیانامید کادمیوم، سازگاری خوبی با پلیمر پلی یورتان- اوره دارند و به طور یکنواخت در غشا توزیع شده اند. عملکرد غشاهای تهیه شده در جداسازی گازهای نامبرده در فشارهای 6، 8 و10 بار و دماهای25، 30 و 40 درجه سانتی گراد مورد ارزیابی قرار گرفت.مقایسه تراوایی گازها در غشاهای نانوکامپوزیتی نشان می دهد که تراوایی گازهای دی اکسیدکربن، متان، اکسیژن و نیتروژن در غشایپلییورتان-اوره خالص از مقدار74/09، 10/06، 8/09 و 3/36 به مقدار140 ، 15/49، 12/99 و4/60 در غشا نانوکامپوزیتی پلییورتان- اوره/هگزامتیلن تترا آمین- دی سیانامید کادمیوم شامل 2/5 درصد وزنیهگزا متیلن تترا آمین- دی سیانامید کادمیوم افزایش می یابد، که به ترتیب به میزان 88/96% ،53/98% ، 60/57% و 36/90% افزایش داشته اند. همچنین با ورود نانوذراتهگزا متیلن تترا آمین دی سیانامید کادمیوم به بستر پلییورتان- اوره، عملکرد جداسازی دی-اکسیدکربن از متان،دی اکسیدکربن از نیتروژن و اکسیژن از نیتروژن در غشاهای حاصل به مقدار زیادی بهبود یافته است. بیشترین مقدار گزینش پذیریدی اکسیدکربن به متان9/04و گزینش پذیری دی اکسیدکربن به نیتروژن30/44 و اکسیژن به نیتروژن2/82 کهدر غشای2/5% وزنی هگزا متیلن تترا آمین دی سیانامید کادمیوم اندازه گیری شده است.