پژوهش حاضر جهت مقایسه ی رضایت زناشویی و عزت نفس مادران دارای کودک مبتلا به نقص توجه / بیش فعالی با مادران کودک عادی در مدارس ابتدایی شهر شیراز انجام شده است . طرح این پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است و جامعه مورد تحقیق کلیه مادران دارای کودک بیش فعال و عادی مدارس ابتدایی شهر شیراز می باشد . در این پژوهش به شیوه نمونه گیری در دسترس 60 نفر از مادران دارای کودک بیش فعال و 60 نفر هم از مادران دارای کودک عادی از 3 مدرسه ابتدایی ناحیه 1 و 2 و از پایه های مختلف تحصیلی پایه های دوم تا چهارم انتخاب شدند. نمونه مورد مطالعه به پرسشنامه های رضایت زناشویی اینریچ و عزت نفس رزنبرگ پاسخ دادند.تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از آزمون های آماری t مستقل و رگرسیون چند گانه گام به گام نشان داد کهبین رضایت زناشویی مادران دارای کودک بیش فعال و عادی، تفاوت معنادار وجود دارد و مادران دارای کودک عادی نسبت به مادران دارای کودک بیش فعال از میانگین بالاتری در این متغیر برخوردار هستند. همچنین مشخص شد که درمتغیر عزت نفس بین دو گروه تفاوت معنادار وجود ندارد ودر نهایت نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که درابعادرضایت زناشویی دو مولفه رضایت و بستگان پیش بینی کننده ی قوی برای عزت نفس می باشند.

چکیده ندارد.