محتوای لیپید گونه های خاصی از جلبک ها می تواند به بیش از 60 درصد برسد، به همین دلیل جلبک یک ماده خام باارزش برای تولید زیست سوخت و به خصوص بیودیزل می باشد. در این تحقیق کشت جامعه ریزجلبکی بومی موجود در پساب شهری مشهد به منظور حذف آلاینده هایی از جمله نیتروژن و فسفر، و همزمان تولید بایومس و لیپید مورد بررسی قرار گرفت. به منظور استحصال بیشترین مقدار ریز جلبک با کشت در فاضلاب خام، بهترین مرحله تصفیه معمول و همچنین بهترین شرایط تغذیه ای برای کشت ریز جلبک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین بازده تولید بایومس و لیپید مربوط به شرایطی بود که در آن از فاضلاب ورودی به حوضچه هوادهی استفاده شد و مقدار بایومس حاصل پس از 170 ساعت معادل 1.17 گرم وزن خشک بر لیتر و مقدار محتوای لیپید حدود 40 % بود. این مقادیر در استفاده همزمان از دو منبع کربنی سدیم بی کربنات و کربن دی اکسید به میزان به ترتیب 4 گرم بر لیتر و 6% حجمی بدست آمد. در این شرایط و همزمان با کشت ریزجلبک فرآیند تصفیه پساب نیز نتایجی معادل و در مواردی بهتر از فرآیند معمول لجن فعال در تصفیه خانه ها داشت و پارامترهای فاضلاب خروجی شامل میزان بار آلی، محتوای نیتروژن، و محتوای فسفات نیز بهبود قابل ملاحظه ای داشت بطوریکه در شرایط ذکر شده بار آلی حدود 480 واحد، محتوای نیتروژن حدود 110 میلی گرم بر لیتر، و محتوای فسفات حدود 5/7 میلی گرم بر لیتر کاهش داشت. این تغییرات از مقادیر بدست آمده در فرآیند معمول تصفیه بیشتر است که نشان از موثر بودن رشد ریز جلبک در تصفیه همزمان پساب است.