امروزه به علت افزایش مشغله های روزمره، سرعت ضرباهنگ زندگی شهری افزایش یافته، کمبود وقت به شدت احساس می شود. این روند در نهایت منجر به نابودی تعاملات اجتماعی خواهد شد. در نتیجه به مدیریت زمانی جدیدی نیاز است تا بتوان از زمان های باقی مانده برای افزایش تعاملات اجتماعی استفاده کرد. مفهوم زندگی شبانه، نزدیک به چهار دهه است که به عنوان پاسخ این مسئله در کشورهای غربی استفاده می شود. پژوهش حاضر کاربردی بوده و از ترکیب دو روش کمی و کیفی استفاده نموده است. بنا به ماهیت موضوع از روش توصیفی برای تبیین و تدوین شاخص ها استفاده شده است. با توجه به اینکه هدف اصلی پژوهشی نوشتار، ارزیابی نمونه مورد مطالعه از نظر میزان انطباق با اصول زندگی شبانه است، ابتدا اهداف، معیارها و شاخص های زندگی شبانه مورد بررسی قرار گرفته، در گام بعدی نمونه موردی مطالعه شده و پس از شناخت، در راستای اهداف طرح به تحلیل آن پرداخته شده است. در این قسمت برای تحلیل شاخص هایی که ابزاری برای اندازه گیری نداشتند، پژوهشگر راه هایی را پیشنهاد داده است. در گام آخر نیز راهکارهای طراحی برای بهبود شاخص ها و دستیابی به وضعیت مطلوب ارائه و قسمتی از سایت طراحی گردیده است.