بررسی عناصر موجود در اندام¬های هوایی و لاشبرگ گونه¬های مرتعی از لحاظ کیفیت علوفه و حفاظت خاک و مقایسه سرعت تجزیه¬پذیری گونه¬های گیاهی نقش مهمی در معرفی گونه¬های گیاهی مناسب برای اصلاح مراتع دارد. در این مطالعه نرخ تجزیه¬ی برگ و ساقه¬ی جاشیر (prangos ferulaceae) در حالت انفرادی و ترکیبی، نرخ تجزیه¬ی برگ و ساقه¬ی بروموس(bromus tomentellus) در حالت انفرادی و ترکیبی و نرخ تجزیه¬ی برگ و ساقه¬ی بروموس و جاشیر در حالت انفرادی و ترکیبی مورد مقایسه قرار گرفت. منطقه مورد مطالعه قرق و ایستگاه آموزشی- پژوهشی حسین آباد در 25 کیلومتری غرب شیراز-کازرون واقع گردیده است. در این تحقیق لاشبرگ تازه ریخته شده (شامل برگ و ساقه) گونه¬های بروموس و جاشیردر تابستان1391، بلافاصله بعد از افتادن به صورت تصادفی و دستی از کف منطقه جمع¬ آوری شد. در این مطالعه از تکنیک کیسه لاشبرگ با ابعاد 20×20 سانتی¬متر و با منافذ 2 میلی¬متر استفاده شده است. هر کیسه با حدود 5 گرم نمونه گیاه خشک شده پر گردید. کیسه¬های لاشبرگ در شبکه¬ای متشکل از 7 ردیف (تیمارها) که هر ردیف شامل 6 ستون ( زمان جمع آوری نمونه¬ها) بود، در 3 منطقه (تکرار) نصب گردیدند. در زمان نصب و همچنین برداشت کیسه¬ها، دمای هوا، دما درسطح لاشبرگ و داخل خاک (عمق 5 سانتی-متری) با استفاده از دماسنج دیجیتال ثبت شد. تیمارها شامل برگ بروموس، برگ جاشیر، ساقه بروموس، ساقه جاشیر، ترکیب برگ و ساقه بروموس، ترکیب برگ و ساقه جاشیر و حالت ترکیبی برگ و ساقه جاشیر و بروموس بودند. تجزیه و تحلیل داده¬ها با استفاده از آزمون¬های تجزیه واریانس، آزمون t و دانکن انجام شد. تمامی آزمون¬های آماری با استفاده از نرم¬افزار spss v.20 و رسم نمودارها با استفاده از نرم¬افزار sigma plot v.12 انجام گرفت. پس از گذشت یک سال از فرایند تجزیه غلظت کربن، فسفر، پتاسیم و نسبت c/n در برگ و ساقه و حالت آمیخته هر دو گونه کاهش یافت. غلظت ازت در اندام¬های هر دو گونه افزایش یافت. غلظت نیترو‍ژن و فسفر در برگ هر دو گونه در مقایسه با ساقه بیشتر بوده و غلظت پتاسیم در ساقه¬ی هر دو گونه در مقایسه با برگ بیشتر می¬باشد. برگ و ساقه¬ی جاشیر و همچنین حالت ترکیبی برگ و ساقه¬ی این گیاه در مقایسه با بروموس دارای غلظت نیتروژن بیشتر و دارای نسبت c/n کمتر می¬باشد، بنابراین انتظار تجزیه سریعتر آن می¬رود. شاخصه¬های فیزیکی و شیمیایی خاک در دو عمق 15-0 و 30- 15 مورد بررسی قرار گرفت. غلظت فسفر، پتاسیم و ازت خاک در دو عمق با یکدیگر تفاوت معنی¬دار نشان دادند، اما سایر پارامترهای خاک در دو عمق اختلاف معنی¬دار نداشتند. در این مطالعه همچنین کاهش وزن، ثابت تجزیه سالانه، درصد آزادسازی عناصر غذایی و پویایی عناصر غذایی در اندام¬های گیاهی در طی یک سال مورد بررسی قرار گرفت.

در سال‏های اخیر استفاده از دوربین‏های دیجیتال و نرم‏افزارهای پردازش تصاویر رقومی به سرعت در حال گسترش است. در این مطالعه امکان استفاده از تصاویر تهیه شده توسط پلات عکس‏برداری رقومی در اندازه‏گیری صفات مهم پوشش گیاهی شامل تراکم، فراوانی، غنا، تنوع، شاخص سطح برگ و امکان شناسایی گونه‏های گیاهی بررسی و نتایج آن با روش‏های سنتی و رایج مقایسه شد. سه سایت نمونه‏گیری در حسین‏آباد، باجگاه و صفاشهر در استان فارس انتخاب شد. داده‏های مورد نیاز در طول 3 ترانسکت 50 متری و در سطح 30 پلات 1 متر مربعی به روش سنتی برآورد گردید. به طور همزمان تصاویر رقومی واحدهای نمونه‏گیری تهیه شده و ویژگی‏های مهم پوشش گیاهی با استفاده از قابلیت‏های نرم‏افزار فتوشاپ (ver.cs6 photoshop)، پست (past ver.2.17) و متلب (matlab ver.2013) برآورد و محاسبه شدند. مقایسه و تجزیه و تحلیل آماری داده‏ها به کمک آزمون‏های t جفتی و کای اسکوایر و تحلیل رگرسیون خطی در محیط نرم‏افزار spss(ver.22) انجام شد. نتایج نشان داد که بین شاخص‏های تراکم و تنوع زیستی محاسبه شده در هر سه منطقه در دو روش سنتی و دیجیتالی اختلاف معنی‏داری وجود ندارد (p?0.05). هم‏چنین نتایج نشان داد که امکان شناسایی دقیق‏تر گونه‏های چندساله با استفاده از تصاویر رقومی بیش‏تر است. رابطه رگرسیون بین شاخص سطح برگ به روش پردازش تصویر و روش آزمایشگاهی در هر دو گونه کنگر (r2=0.88) و جاشیرr2=0.77) ) معنی‏دار بود (p?0.05). نتایج نشان داد که بین زمان محاسبه شاخص‏های تراکم (به جز سایت صفاشهر) و شاخص سطح برگ به دو روش سنتی و دیجیتالی در هر سه منطقه اختلاف معنی‏داری وجود دارد و همواره زمان صرف شده در عملیات میدانی روش عکس‏برداری رقومی کمتر است. به طور کلی، روش عکس‏برداری دیجیتال در ارزیابی ویژگی‏های مهم پوشش گیاهی شامل فراوانی، تراکم، تنوع و غنا، شاخص سطح برگ و شناسایی گونه‏های گیاهی در رویشگاه‏های مورد بررسی که نماینده مراتع نیمه‏استپی استان فارس هستند نتایج قابل قبولی را ارائه نمود.