سازمانهای خدماتی به دنبال این هستند که بتوانند نیاز مشتریان خود را به بهترین نحو پاسخ دهند،در نتیجه تسهیلات یا مراکزی را جهت رفاه هرچه بیشتر مشتریان خود در نظر می گیرند.برای اینکار آنها ابتدا مکان مناسب جهت استقرار این تسهیلات را با استفاده از مسئله مکانیابی-تخصیص مشخص می کنند.در این میان ممکن است برخی از تسهیلات به علت داشتن محدودیت در ارائه خدمت با یک سیستم صف مواجه شوند،در نتیجه مشتریان به دنبال این هستند که به تسهیلی تخصیص یابند که آن تسهیل از کارایی بالایی برای پاسخگویی به نیازهایشان برخوردار باشد.ما در این پژوهش از تحلیل پوششی داده ها جهت ارزیابی تخصیص های انجام شده استفاده می کنیم و مدلی را پیشنهاد می کنیم که همه موارد فوق را دربر می گیرد.در ادامه با ارائه یک مثال عددی کاربرد این مدل را نمایش داده و نتایج حاصل از حل مدل را مورد بررسی قرار می دهیم.