پژوهش حاضر به ارزیابی مقایسه ای عوامل موثر بر سطح نگهداری وجه نقد در صنایع مختلف می پردازد. برای انجام این پژوهش داده های 123 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی سال های 1385 تا 1390 گردآوری و از نظر آماری با به کارگیری مدل های رگرسیونی چند متغیره مبتنی بر داده های ترکیبی، تجزیه و تحلیل شده است. بدین منظور مدل پژوهش ابتدا در کل نمونه تحقیق و سپس به تفکیک شش صنعت (خودرو و ساخت قطعات- فلزات اساسی- مواد دارویی- ماشین آلات و تجهیزات- شیمیایی- سیمان، آهک و گچ) مورد بررسی قرار گرفت. یافته های تجربی پژوهش حاکی از آن بود که متغیرهای اهرم مالی، و گردش موجودی کالا با نسبت وجه نقد (متغیر وابسته) رابطه منفی و معنادار داشته و متغیرهای بازده حقوق صاحبان سهام، جریان نقد عملیاتی، دوره وصول مطالبات، فرصت های رشد و اندازه شرکت با نسبت وجه نقد رابطه مثبت و معنادار دارند. علاوه بر این یافته ها نشان می داد که مدل برازش شده در صنعت مواد دارویی بر مبنای آزمون ریشه دوم میانگین مربعات خطا، از کمترین خطا در پیش بینی متغیر وابسته برخوردار است.