چکیده پژوهش حاضر به دنبال تاثیر روش تدریس آموزش خود بر حل مساله ریاضی وانگیزش پیشرفت بود . جامعه آماری دانش آموزان دختر اول دبیرستان ام ابیها مرودشت بود ( 30 نفر ) .که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل ( هر گروه 15 نفر ) قرار گرفتند .گروه آزمایش در 6 جلسه 2 ساعته طی 45 روز ریاضی به روش آموزش خود و به گروه کنترل به روش سنتی تدریس شد . محتوای اموزش درهر دو گروه یکسان بود .از هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون حل مساله ریاضی و انگیزش پیشرفت گرفته شد و سپس داده هابا روش تحلیل کوواریانس?مورد تحلیل آماری قرار گرفت . نتایج نشان داد که روش تدریس آموزش خود بر حل مساله ریاضی و انگیزش پیشرفت اثر معناداری داشته است . کلید واژه ها : آموزش خود ، حل مساله ، انگیزش پیشرفت

جهت ارزیابی بیان ژن نیتریک اکساید سنتتازها و محصول نیتریک اکساید در مغز (قدامی، میانی و خلفی) جوجه های مبتلا به هیپرتانسیون ریوی (ناشی از سرما)، تعداد 48 قطعه جوجه ی نر نژاد راس در دو گروه شاهد و تحت استرس سرما (هیپرتانسیون ریوی ناشی از سرما) به مدت 42 روز پرورش داده شدند، پس از کشتار نمونه هایی از سه قسمت مغز (قدامی، میانی و خلفی) و قلب گرفته شد. سپس میزان بیان ژن های,enos nnos و inos و همچنین نیتریت مغز با روش quantitative real-time pcr و واکنش griessاندازه گیری شد. تولید نیتریک اکساید در مغز خلفی جوجه های مبتلا به هیپرتانسیون ریوی افزایش معنی داری نسبت به گروه شاهد داشت (05/0>p). تولید نیتریک اکساید در مغز جلویی و میانی افزایش معنی داری نسبت به گروه شاهد نداشت (05/0p>). به علاوه بیان ژن مربوط به enos و nnos در هر سه قسمت مغز افزایش معنی داری نسبت به گروه شاهد داشت (05/0>p). در حالی که رونویسی از ژن inos در قسمت جلویی و میانی مغز جوجه های مبتلا به هیپرتانسیون ریوی نسبت به گروه شاهد، کاهش معنی داری داشت (05/0>p). نتیجه آن که، احتمالا تغییرات ذکر شده دروضعیت بیان ژن های ,enos nnos و inos باعث افزایش تولید نیتریک اکساید در قسمت خلفی مغز شده است، که می تواند بر عملکرد مرکز عصبی قلبی–عروقی و سیستم عصبی سمپاتیک تأثیر گذاشته و هیپرتانسیون ریوی را وخیم تر سازد. ولی روی مغز جلویی و میانی اثری نداشته است.