اتحادیه اروپا (eu) همواره ایران را به عنوان یک نقش آفرین مهم منطقه ای و شریک بالقوه مهم در زمینه تجارت، انرژی، پژوهش، فرهنگ و زمینه های متنوع دیگر انگاشته است.ایران و اتحادیه اروپا بعد از اضمحلال روابط به دنبال انقلاب اسلامی 1979 ایران، مجدداً در پایان سال های دهه 1990 روابط نزدیک تری برقرار ساختند. نمایندگان ایرانی و اروپایی سالی دو بار در نشست های مشورتی با یکدیگر دیدار کرده و یک مرحله رایزنی سطح بالا به نفع طرفین برگزار گردید.در سال 2001، پس از حملات 11 سپتامبر و بعد از پیروزی دولت اصلاح طلب در انتخابات ایران، اتحادیه اروپا تصمیم به ارتقای روابط دوجانبه گرفت. هیات وزیران اتحادیه اروپا پس از انجام مذاکرات، مصوباتی چند برای انعقاد تفاهمات جامع تجاری و همکاری و یک تفاهم سیاسی میان اتحادیه اروپا و ایران وضع نمودند. ارتقای روابط برای اتحادیه اروپا با پیشرفت در چهار زمینه ارتباط تنگاتنگی داشت: رویکرد ایران در قبال فرایند صلح میان فلسطین و اسرائیل، وضعیت حقوق بشر در ایران، حمایت ایران از جنبش های تروریستی و نهایتاً، عدم گسترش تسلیحات کشتار جمعی و از جمله آنها، تسلیحات هسته ای. اتحادیه اروپا با نگاه به پیشرفت های حاصل در این چهار زمینه، حاضر به تعمیق بخشیدن تدریجی به روابط با ایران بود. ارتقای سطح روابط شامل گشایش دفتر نمایندگی دیپلماتیک اتحادیه اروپا در ایران نیز بود، اما روابط اتحادیه اروپا و ایران در سال های 2002 – 2003 بهدلیل آشکار شدن برنامه هسته ای ایران رو به تیرگی نهاد. روابط همگام با خط مشی اتحادیه اروپا که توسعه روابط را مشروط به پیشرفت در زمینه عدم گسترش سلاح های هسته ای کرده بود به حالت تعلیق درآمد. از آن زمان به این سو مذاکرات مربوط به تفاهمات تجاری و همکاری معلق گردیده و مسئله هسته ای بر کلیت روابط میان اتحادیه اروپا و ایران سایه افکنده است. در دولت نهم و دهم به دنبال تغییر سیاست دولت ایران در قبال پرونده هسته ای روابط سیاسی و اقتصادی ایران و اتحادیه اروپا تحت تأثیر پرونده هسته ای ایران با چالش بسیار جدی روبه رو شده است. هدف این پایان نامه بررسی تاثیر فعالیت ها ی هسته ای و به دنبال آن پرونده هسته ای جمهوری اسلامی ایران بر روابط سیاسی و اقتصادی ایران و اتحادیه اروپا در دوران ریاست جمهوری اقای احمدی نژاد است که به تبیین روابط ایران و اتحادیه اروپا براساس نظریه سازه انگاری به عنوان چهارچوب نظری و برای روشن تر شدن موضوع به پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی ایران و اتحادیه اروپا به ویژه پس از انقلاب اسلامی ایران پرداخته شده است.