نام پژوهشگر: فاطمه سلیمانی لشکناری

برنامه ریزی توسعه پایدار گردشگری در مقاصد ساحلی(مطالعه موردی:نوار ساحلی نوشهر)
thesis موسسه آموزش عالی غیردولتی و غیرانتفاعی حکیم جرجانی - دانشکده گردشگری 1393
  فاطمه سلیمانی لشکناری   محمد باقر مسعودی

در این پژوهش برنامه ای برای توسعه پایدار گردشگری در سواحل شهرستان نوشهر ارائه شده است. برای ارائه ی راهکارها و برنامه ریزی از تکنیک سوات استفاده گردیده است. با استفاده از تکنیک سوات به بیان نقاط ضعف و قوت و فرصتها و تهدیدها از چهار جنبه ی اقتصادی،اکولوژیکی،اجتماعی-فرهنگی و نهادی پرداخته شد. شهرستان نوشهر از شمال به دریای خزر، از جنوب به رشته کوههای البرز، از شرق به شهرستان نورو از غرب به شهرستان چالوسمتصل است . نوشهر دارای دو بخش مرکزی و کجور است.این شهرستان دارای جاذبه های توریستی طبیعی فراوانی است از جمله سواحل سطح شهرستان.همچنین نزدیکی به بزرگترین قطب گردشگرفرست کشور یعنی تهران از جمله دلایل اصلی برای توسعه هر چه بیشتر گردشگری در سطح شهرستان است. بر اساس نتایج به دست آمده از تکنیک سوات، مهمترین نقطه ی قوت برای برنامه ریزی توریسم ساحلی شهرستان نوشهر، دسترسی آسان و مناسب به نواحی منحصربه فرد و سواحل برای گردشگران با وزن 0.308 می باشد و نقطه ی ضعف عمده هم،عدم ارائه الگو و برنامه ریزی مناسب برای شناسائی سایر نواحی مستعد ساحلی در زمینه گردشگری با وزن 0.264 می باشد.همچنین مهمترین فرصت پیش رو برای برنامه ریزی توریسم ساحلی شهرستان نوشهر، افزایش انگیزه بخش خصوصی به سرمایه گذاری در این مناطقبا وزن 0.296 می باشد و تهدید عمده هم آلودگی سواحل و آب دریای مازندران با وزن 0.252 می باشد. بر اساس تحقیقات صورت گرفته و مطالعه بر روی فرضیهها ،فرضیه اول رد شده و سه فرضیه دیگر تایید گردید و نتیجه این شد که اولا رشد گردشگری در سال های اخیر در نوار ساحلی نوشهر تأثیرچشم گیری از لحاظ اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی ، محیطی و کالبدی نداشته است،ثانیا نداشتن برنامه ریزی مناسب برای نوار ساحلی نوشهر باعث رشد ناموزون گردشگری در این مناطق شده است،ثالثا با شناسایی نقاط قوت و ضعف و فرصت ها و تهدید ها از طریق مدل سوات swot می توان الگوی مناسب برای برنامه ریزی توسعه پایداری گردشگری شهرستان نوشهر اقدام نمود. و رابعا میتوان با برنامه ریزی راهبردی و ساماندهی گردشگران به افزایش و اشتغال بیشتر رسید.