هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر تعادل و پارامترهای کینماتیکی راه رفتن دانش-آموزان ناشنوا بود. روش این تحقیق از نوع نیمه تجربی به صورت پیش آزمون- پس آزمون، با یک گروه مداخله تمرینی و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری این تحقیق شامل تمام دانش-آموزان ناشنوای پسر شهر تهران بود که از این تعداد 32 نفر بطور طبقه ای-تصادفی انتخاب شدند. گروه تجربی، تمرینات پیلاتس را به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام دادند. قبل از شروع دوره و نیز بعد از پایان دوره تمرین از هر دو گروه، تست های تعادلی که شامل تست تعادل بس(balance error scoring system) برای سنجش تعادل ایستاو از تست تعادلی زمان برخاستن و رفتن ( timed get up & go ) برای سنجش تعادل پویا، برای سنجش سرعت راه رفتن از آزمون 10 متر و طول گام با نرم افزار dartfish اندازه گیری شد، و نتایج، با استفاده از نرم افزار spss نسخه 22 و تحلیل کوواریانس(ancova)، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت(p<0/05). نتایج آزمون تحلیل کوواریانس، اختلاف بسیار معناداری را در پس آزمون تست های tug ، bess، سرعت راه-رفتن و طول گام بین دو گروه نشان داد(p=0/001). با توجه به نتایج به دست آمده، مشخص شد که پروتکل تمرینی اجرا شده ،توانسته است میزان تعادل ایستا ، پویا، سرعت راه-رفتن و طول گام دانش آموزان ناشنوا را افزایش دهد.