پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب بر خودکارآمدی و تغییر هویت شغلی مغشوش دانش آموزان پسر دبیرستانی اسلامشهر انجام گرفت. روش اجرای این پژوهش، آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر دبیرستان شهرستان اسلامشهر که در سال تحصیلی 92-93 مشغول به تحصیل و ساکن آنجا بودند تشکیل داد وبا استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای 2 مدرسه به تصادف انتخاب شد. سپس پرسشنامه هویت شغلی دیلاس وخودکارآمدی عمومی شرر ومادوکس دراین دومدرسه اجرا و براساس نتایج این دوآزمون 30 دانش آموزی که هویت شغلی مغشوش وخودکارآمدی پایین داشتند، به تصادف انتخاب و به طور تصادفی در دوگروه آزمایشی وکنترل جایگزین شدند (تعداد اعضای هر گروه 15 نفر بود). جلسات مشاوره ای نظریه انتخاب هفته ای یک جلسه به مدت 8 جلسه یک ساعته بر روی گروه آزمایش اجرا شدوطی این مدت گروه گواه مداخله ای را دریافت نکرد. فرضیه های پژوهش عبارتنداز: الف( مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب بر میزان خودکارآمدی دانش آموزان موثر است. ب( مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب بر تغییر هویت شغلی مغشوش دانش آموزان موثر است. نتایج تحلیل کوواریانس یک راهه نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب بر خودکارآمدی دانش آموزان درسطح 05/0 معنادار نیست. ولی برتغییر هویت شغلی مغشوش تاثیر معناداری داشته است (05/0p<). کلیدواژه::نظریه انتخاب، خودکارآمدی، هویت شغلی مغشوش