چکیده : شناسایی گونه ها و برآورد باردهی جوامع پریفیتونی دریاچه زریبار با هدف ارزیابی کیفیت آب از فروردین ماه 1392 تا مرداد ماه 1392 به مدت 6 ماه انجام شد. نمونه برداری در دو ایستگاه رودخانه ده ره تفه (شماره یک) و ایستگاه سدخاکی (شماره دو) توسط بسترهای سیمانی حاوی کاشی های شیشه ای صورت گرفت. همراه با شناسایی پریفیتون ها متغییرهای وزن زنده، وزن خشک، وزن خشک بدون خاکستر ( a.f.d.m) و میزان کلروفیلa مورد سنجش و ارزیابی قرارگرفت. در مجموع 43 جنس متعلق به 16 راسته و 8 شاخه مشاهده گردید. اعضای شاخه bacillariophyceae با داشتن 14 جنس بیشترین تعداد و تنوع را نشان دادند که جنس navicula در تمام مراحل نمونه برداری غالب بود. پس از آن شاخه chlorophyceae و cyanobacteriaf به ترتیب با 10 جنس و 8 جنس در مرحله بعدی بودند. شاخه dinophyceae و conjugatophyceae هر کدام دارای 3 جنس بودند. euglenophyceae دارای 2 جنس و cryptophyceae و xanthophyceae فقط یک جنس داشتند. در میان جنس های مشاهده شده در دوره نمونه برداری navicula دارای بیشترین تعداد در هر دو ایستگاه بود. در ایستگاه ده ره تفه پس از navicula جنس های diplonies و nitzschia در مرحله بعدی غالب بودند. در ایستگاه سدخاکی هم جنس های epithemia ، frustula و ooedogonium پس از navicula دارای بیشترین تعداد بودند. جنس های melosaria ، aulacoseria ، pinnularia ، ooedogonium ، quadingula ، zygnema، staurastrum ، raphidiopsis ، chroococus ، hetrocapsa و tribonema فقط در ایستگاه سد خاکی ثبت و مشاهده شدند. جنس cymbella فقط در ایستگاه ده ره تفه ثبت گردید. در کل تنوع و تعداد جنس ها در ایستگاه سد خاکی بیشتر از رودخانه ده ره تفه بود. دیاتومه ها در تمامی مراحل نمونه برداری قابل مشاهده بودند و در ماههای تیر ومرداد سیانوباکتریها غالب بودند. به نظر می رسد مجموعه ای از عوامل اقلیمی و فیزیکوشیمیایی بر چگونگی رشد و تکثیر فیتوپلانکتون ها، ترکیب گونه ای و فراوانی آنها در این دریاچه تأثیر بسزایی دارد. با توجه به تاکسون های شناخته شده چنین نتیجه گیری می شود که دریاچه زریبار جزء آبهای الیگو مزوتروف می باشد. واژه های کلیدی : فیتوپلانکتون ، ترکیب گونه ای ، کیفیت آب ، الیگو مزوتروف ، دریاچه ی زریبار