گیاه زنجبیل با نام علمی zingiber officinale می باشد. این گیاه دائمی با ریزوم زیر زمینی است که بومی آسیای جنوب شرقی، هندوستان و چین می باشد.از ریشه گیاه زنجبیل می توان برای درمان نفخ، تهوع، افزایش ترشح روده ای و معده ای، یبوست و اسهال استفاده کرد. در تحقیق حاضر جهت بررسی بعضی از مکانیسم های آن، اثرات عصاره الکلی ریزوم گیاه زنجبیل بر دوازدهه ایزوله موش صحرایی نر، و تاثیر این عصاره بر سیستم کولینرژیک، آدرنرژیک و نیتریک اکساید به روش زیر مورد مطالعه قرار گردید: 7 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به مدت یک هفته در شرایط نرمال و سیکل روشنایی-تاریکی 12 ساعته نگهداری شدند. موش ها پس از بیهوشی به وسیله اتر، ناحیه دوازدهه آن ها جدا شده و به قطعات 1 سانتی متری تقسیم شدند، قطعات به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند و فعالیت مکانیکی این قطعات جدا شده که در حمام بافتی حاوی محلول تیرود،متصل به ترانسدیوسر نیرو پاورلب قرار گرفته بود، در پاسخ به تجویز عصاره وحلال آن و با تجویز توام عصاره و داروهایی نظیر استیل کولین، فنیل افرین، پروپرانولول، ایزوپروترنول و l-name ثبت گردید. داده ها توسط توسط نرم افزار spss و به روش آماریindependent sample t-test و با در نظر گرفتن سطح معنی داریp?0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که میزان فعالیت انقباضی دوازدهه در پاسخ به دوز موثر475/0 میلی گرم بر میلی لیتر بیشترین اثر شل شدگی را داشته، هم چنین یک کاهش معنی دار در فعالیت مکانیکی بافت در گروه آزمایش با تجوبز توام عصاره و استیل کولین (5-10 مولار) و فنیل افرین(5-10 مولار) در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. هم چنین تفاوت معنی داری در فعالیت مکانیکی بافت در حضور عصاره و پروپرانولول(4-10 مولار)، ایزوپروترنول (4-10 مولار) و l-name(4-10 مولار) مشاهده نگردید.با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که عصاره الکلی زنجبیل بر حرکات روده اثر تعدیل کنندگی دارد، هم چنین این عصاره تا حدودی مرتبط با مهار سیستم کولینرژیک، مستقل از سیستم آدرنرژیک و سیستم نیترژیک می باشد.