ادبیات کودک شاخه ای از ادبیات است که مخاطب آن نونهالان و نوجوان جامعه می باشند، این شاخه ی ادبی به شکل های گوناگونی مانند قصّه و شعر و ... با هدف آموزش، تربیت، و پرورش کودکان ارائه می شود. در واقع ادبیات کودک یکی از راه های انتقال فرهنگ، و تمدن، و ادبیات، و آداب و رسوم به نسل بعد است؛ در ادبیات کهن داستان هایی وجود دارد که نویسندگان معاصر با الهام گرفتن از آن ها به خلق آثار جدیدی دست زدند. از میان این داستان ها می توان داستان های هزار و یک شب و کلیله و دمنه را نام برد که نویسندگانی چون کامل کیلانی به بازنویسی و باز آفرینی این آثار ادبی کهن پرداخته اند. کامل کیلانی، پیشگام داستان نویسی در ادبیات کودک عربی، با الهام گرفتن از داستان های کهن بویژه داستان های هزار و یک شب و کلیله و دمنه، کوشیده تا این داستان ها را به گونه ای بازنویسی کند تا مورد توجه کودکان قرار گیرد. این پژوهش بر آن است تا با تحلیل داستان های پیش گفته، به بررسی شیوه های استفاده شده در بازنویسی و بازآفرینی بپردازد. بنابراین با تکیه بر روش توصیفی – تحلیلی پس از تبین مبانی نظری پژوهش، به بررسی داستان ها بر اساس آن مبانی پرداخته شده است. کامل کیلانی 5 مجموعه ی داستان از هزار و یک شب و دو داستان از کلیله و دمنه را بازنویسی کرده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که در دو داستان از مجموعه داستان های هزار و یک شب نویسنده به باز آفرینی داستان پرداخته، به گونه ای که ساختار و مضمون داستان را تغییر داده است. اما پنج داستان از مجموعه داستان های بررسی شده با امروزی کردن زبان کهن اثر ادبی در بازنویسی ساده و شش داستان دیگر با تغییر در عناصر داستان و امروزی کردن زبان اثر کهن در بازنویسی خلّاق قرار گرفته اند.