نام پژوهشگر: علی اکبر رضایی

رئالیسم در شعر عبدالوهاب البیاتی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه مازندران 1390
  علی اکبر رضایی   حسن گودرزی

عنوان این مقاله پیرامون«رئالیسم یا واقع گرایی در شعر عبدالوهاب البیاتی» شاعر نامدار عرب می باشد و بر آن است تا رئالیسم را در اندیشه او بررسی نما ید . رئالیسم در واقع همان نمایش زندگی واقعی جامعه بشری و پرداختن به واقعیتها و مسائل موجود در جامعه است که بعد از قضیه فلسطین نمود چشمگیری در ادبیات معا صر عربی پیدا کرده و برشاعران معاصرتاثیر فراوانی گذاشت، یکی از آنها بیاتی است که با فرهنگ و زبان غربی آشنایی داشته و دیدگاه رئالیستی، در او جلوه ای تمام پیدا کرده است .او مدافع مردم در رهایی از ظلم وستم و رنج و سختی ها یی است که برآنها جاری است که این اظهار همدردی فقط مختص کشور عراق نیست بلکه همه جای دنیا را شامل می شود. این مقاله ضمن تعریف مکتب رئالیسم و معرفی عبدالوهاب البیاتی به عنوان یکی از پرچمداران آن، به نمود هایی از آن در اندیشه او اشاره می کند که عبارتند از :رنج وسختی ، ایثاروفداکاری ، مظلومیت و مقاومت و مبارزه و به این نتیجه می رسیم که: 1 – رنج وسختی : ازنمادهایی است که پیامدهای ناگوار زیادی را به همراه دارد و آن را درقصیده"عذاب الحلاج " می بینیم 2 – شکست وعقب نشینی :کسانی که به خاطر ناتوانی ، شکست را تحمل کرده واز ادامه راه مبارزه و قیام باز ماندند و منصرف شدند. 3 – یاس و ناامیدی : قدرت زورگو با ایجاد رعب و وحشت در دل مردم باعث می شود که یاس و نا امیدی در دل مردم بیافتد و نمونه آن را در قصیده "العوده من بابل " می یابیم. 4 – ایثار وفداکاری : بیاتی شهادت واقعی را، شهادت در راه آرمان و عقیده می داند و از آن به عنوان سرچشمه نیکی ها یاد می کند.. 5 - مقاومت و مبارزه : شاعر در قصیده «المجد للاطفال» مقاومت مردم فلسطین و در قصیده « صوره علی غلاف » مقاومت مردم نیشابور در مقابل مغول را می ستاید.

ارزیابی سفرهای استانی دولت نهم و دهم به عنوان سبک مدیریتی نوین
thesis دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده علوم سیاسی 1390
  محمد حسن صالحی مرام   علی اکبر رضایی

سفرهای استانی دولت نهم ودهم بر پایه عدالت محوری و اجماع محوری کار خویش را اغاز نمود انچه که به عنوان نقطه قابل اتکائ و نیز وجه تمایز میریت دولت نهم و دهم با دولتهای پیشین می باشد انعطاف پذیری دولت در سطوح مختلف است به طوری که در دوردست ترین نقطه کشور نیز حضور دولت حتی در خانه شخصی افراد نیز ملموس گردید. در این پارادایم سفرهای استانی به عنوان شکلی نوین از مدیریت معرفی می گردد و افکار عمومی به عنوان معیار سنجش موفقیت و یا عدم موفقیت این نوع از مدیریت دولت قرار می گیرد بنابراین هدف تحقیق به ارزیابی سفرهای استانی به عنوان سبک مدیریتی نوین اختصاص دارد. در این تحقیق استان های کهگیولیه و بویر احمد، چهار محال و بختیاری، خراسان جنوبی و ایلام قبل از دوره چهارم سفر هیئت دولت به این استان ها به عنوان جامعه آماری انتخاب شده اند. تعداد نمونه بر اساس فرمول کوکران برای هر استان محاسبه شد و با استفاده از رویکرد تحقیق پیمایشی ضمن ارزیابی سفرهای دوره قبلی هیئت دولت انتظارات مردم از سفر دور چهارم و نیز مسائل و مشکلات آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحقیقی نیز نشان می دهد که مردم استان های ذکر شده سفرهای استانی را در سطح متوسط به بالا ارزیابی کرده اند. همچنین به نظر مردم این چهار استان سفرهای استانی در سطح متوسطی توانسته است مشکلات این استان ها را برطرف نماید و در شناخت درخواست های مردم این استان ها و ظرفیت های توسعه نیز موفق بوده است. آنچه که می توان به عنوان نتیجه گیری مطرح کرد این است که سفرهای استانی به عنوان یک تجربه جدید و موفق و بی نمونه در سطح دنیا توانسته است الگوی مدیریت نوین در حکمرانی باشد.