فرایندهای بازگشت ناپذیر کوانتمی مثل واپاشی هسته ای، گذار های غیر تابشی در ملکول های چند اتمی، و فرایندهای مرتبط با اتم های سرد شده در تله های مغناطیسی و اپتیکی مثالهایی از کاربرد قاعده طلایی فرمی در فیزیک و شیمی کوانتمی هستند. حتی اگر شرایط فیزیکی برای بکار بردن قاعده طلایی فرمی فراهم باشد چون اولا پید اکردن فرم بهنجار حالت های نهایی کاری پیچیده است و ثانیا این حالت های نهایی احتمالا مربوط به هامیلتونی های متفاوت هستند که کانال های متفاوت انجام فرایند را معیین می کنند، استفاده از این قاعده سخت می شود. نمایش حالت های کوانتمی با توابع شبه احتمال و فرمالیزم ضرب ستاره ای برای مکانیک کوانتمی راهی برای دوری جستن از پیچیدگی های کاربرد قاعده طلایی فرمی است. در این روش جدید کلاف حالت های اولیه و نهایی هر یک با تابع ویگنر مناسبی مرتبط می شود و از طریق محاسبه انتگرال همپوشانی این توابع ویگنر امکان بکار گیری و تعمیم قاعده طلایی فرمی فراهم می شود. نکته کلیدی مهم آن است که در نمایش جدید، بدون داشتن توابع موج حالت های نهایی، امکان معرفی تقریب های کلاسیکی که گام به گام قابل اصلاح هستند وجود دارد.