هدف: در این مطالعه به مقایسه اثر گرانی سترون mg3 و متوکلوپرامید mg10 در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین عمل سزارین تحت بی حسی نخاعی در بیمارستان جواهری پرداختیم. روش مطالعه: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور می باشد. بیماران قبل از انجام اسپاینال به صورت تصادفی ساده متوکلوپرامید وریدی با دوز mg10 و یا گرانی سترون وریدی با دوز mg3 دریافت می نمودند و تحت مونیتورینگ از نظر تهوع و استفراغ در حین عمل قرار می گرفتند. نتایج: تهوع در سزارین فعلی در 28 نفر (56 درصد) در گروه متوکلوپرامید و 8 نفر (16 درصد) در گروه گرانی سترون وجود داشت که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p=0.0001). استفراغ در سزارین فعلی در 15 نفر (30 درصد) در گروه متوکلوپرامید و 1 نفر (2 درصد) در گروه گرانی سترون وجود داشت که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p=0.0001). نتیجه گیری: در انتها با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آن با سایر مطالعات می توان چنین نتیجه گرفت که داروی گرانی سترون دارای اثر ضد تهوع و استفراغ خوبی در فاز حین عمل سزارین تحت بیحسی اسپاینال است.