سازمان های پخش رادیویی و تلویزیونی یکی از مهم ترین ساز و کارهای انتقال و انتشار اطلاعات گوناگون و متنوع و نیز کمک به انتشار آثار پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری در سطح بسیار وسیع میان افراد جامعه می باشد. پیشرفت های اخیر در زمینه پخش برنامه و انتشار سیگنال در فضا و اختراع ماهواره ، صرف نظر از امتیازات موجود، پدیده ای به نام سرقت سیگنال را بوجود آورده که باعث نقض حقوق این سازمان ها شده است. حمایت از سازمان های پخش نسبت به برنامه هایی که پخش می کنند در قوانین کشورها در قالب حقوق مولف، حقوق مرتبط، رقابت غیرمنصفانه و ... صورت می گیرد. مطابق این قوانین حقوق انحصاری به سازمان های پخش اعطاء شده و استفاده از این حقوق توسط سازمان های ثالث منوط به اجازه سازمان پخش صاحب حق گردید. از جمله معاهده هایی که در حمایت از سازمان های پخش در سطح بین المللی منعقد شده می توان به معاهده رم (1961) و معاهده ماهواره (1974) نام برد که مطابق آن حقوقی از جمله حق پخش مجدد، تثبیت، تکثیر و اطلاع رسانی به عموم اعطا شد. با وجود انعقاد معاهده های ذکر شده توسعه فناوری در سال های اخیر و همچنین عدم شمول معاهده رم به پخش کابلی باعث شده تا حمایتی کامل و مناسب از سازمان های پخش انجام نگردد و بخش مهمی از فعالیت های این سازمان ها بدون حمایت باقی بماند. ازین رو از سال 1998 سازمان جهانی مالکیت فکری تهیه و تصویب معاهده جدیدی را در دستور جلسه خود قرار داد که نتیجه آن تنظیم پیش نویسی در باره حمایت از سازمان های پخش رادیویی و تلویزیونی است. این پیش نویس تا کنون به دلیل اختلاف نظر و عدم توافق میان کشورهای پیشرفته و در حال توسعه به نتیجه نهایی نرسیده است.