گیاهان تحت تاثیر تنش¬های محیطی مختلف از جمله خشکی قرار دارند. خشکی با برهم زدن تعادل اسمزی گیاهان، موجب کاهش رشد و عملکرد آنها می¬شود. همچنین موجب القای انواع اکسیژن فعال می¬شود که به گیاه آسیب می¬رساند. بعضی گیاهان قادر به تعدیل غلظت یون¬ها و متابولیت¬ها هستند و بنابراین می¬توانند با خشکی مقابله ¬کنند. آنتی اکسیدان¬های آنزیمی نقش مهمی در حذف اکسیژن¬های فعال و ممانعت از آسیب¬های آنها دارند. در این تحقیق، ما اثر تنش خشکی بر برخی جنبه¬های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در گیاه اسپرس را بررسی کردیم. از این¬رو، تحقیق پیش¬رو طی طرح فاکتوریل در قالب بلوک¬های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد و چهار سطح درصد ظرفیت مزرعه¬ای به¬عنوان تیمار به¬کار رفت. نتایج به¬دست آمده بر روی گیاه اسپرس نشان داد که خشکی موجب کاهش محتوای نسبی آب برگ¬ها شد. سطح ویژه برگی تحت شرایط خشکی افزایش یافت. وزن تر و خشک اندام¬ها با افزایش تنش خشکی کاهش پیدا کرد. محتوای پرولین و قندهای محلول با افزایش تنش خشکی افزایش ولی نشاسته کاهش داشت. محتوای مالون¬دی¬آلدهید ریشه اسپرس با افزایش تنش، بالا رفت. محتوای پروتئین اندام¬های مورد مطالعه با بالا رفتن سطح خشکی، کاهش نشان داد. فعالیت کمی و کیفی آنتی اکسیدان¬های آنزیمی با ازدیاد سطح تنش افزایش داشت. فعالیت کمی آنزیم آمیلاز به موازات افزایش شدت تنش خشکی افزایش یافت. دربرگ¬ها محتوای کلروفیل¬های a و b با افزایش تنش کاهش و کاروتنوئیدها افزایش داشت. بر اساس نتایج به¬دست آمده مشخص شد در گیاه اسپرس مکانیسم¬های تعدیل اسمزی دخالت کرده و ترکیبات آنتی اکسیدانی وارد عمل شده¬اند و به این ترتیب می¬توانند در بردباری این گیاه به تنش موثر باشند.