گروههای انسانی، نسبت به سطح تکنیک و میزان برخورداری از مواهب طبیعی، محیط را به نسبت های مختلف تغییر داده و آن را به کاربریهای مختلفی اختصاص می دهند. در میان عوامل موثر در کاربری اراضی در جهت توسعه پایدار شهری می توان به شناخت دقیق پایداری اقتصادی حوزه های شهری اشاره کرد. در این پژوهش به بررسی نقش کاربری اراضی بر پایداری اقتصادی حوزه های شهری آمل در سال 1389 پرداخته شده است. شهر آمل دارای نه محله شهری و 202369 نفر جمعیت و 55183 خانوار شهرنشین می باشد. برای تست فرضیات و پرسشگری در این تحقیق نیاز به 245 نمونه داریم. با توجه به ماهیت تحقیق، تحقیق حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد. در این پژوهش، داده ها محصول برداشت از آمارنامه ها و کارهای میدانی بوده که پس از این برداشت، نمودارها و سپس نقشه های مربوطه با استفاده از نرم افزار arc gis ترسیم شده و روش تجزیه و تحلیل داده ها، کمی و کیفی بوده و در آن شناسایی کاربری اراضی موجود، بررسی سرانه ها و سپس تعیین میزان کمبود و با اضافه سرانه ها در کاربری های شهر آمل صورت گرفت و درنهایت معیارهای مناسب جهت معرفی و شناسایی کاربری های تأثیرگذار بر اقتصاد شهر که پایداری آن را استمرار می بخشد، مورد شناسایی قرار گرفتند. و درنهایت برای درجه بندی نواحی از نظر توسعه یافتگی با استفاده از روش موریس مشخص گردید که توزیع سرانه های تخصیص یافته به انواع کاربری ها در توسعه ناموزون اقتصادی حوزه های شهری تأثیر داشته است و همچنین توزیع نامناسب فعالیت ها در حوزه های شهری تأثیر نامطلوبی در وضعیت اقتصادی بیشتر خانوارهای شهری آمل داشته است. بنابراین پیشنهاد می گردد مسئولین با مکان یابی صحیح و اصولی کاربری ها در نواحیی، جهت افزایش میزان سرانه و توزیع مناسب فعالیت ها در سطح شهر می توانند میزان سرانه کاربری اراضی شهری در آمل را به نسبت زیادی به استاندارد سرانه های کاربری اراضی نزدیک نموده تا پایداری اقتصادی به طور کامل تحقق یابد.