در این تحقیق از یک سو، تاثیر متغیرهای اندازه¬ی شرکت، نسبت جاری، نسبت بدهی به دارایی، نسبت حسابهای دریافتنی به دارایی بر گزارش مشروط حسابرسی و از سوی دیگر، رابطه¬ی بین نوع گزارش حسابرسی مشروط سال قبل و نوع موسسه¬ی حسابرسی با گزارش مشروط حسابرسی سال مورد رسیدگی بررسی شده است. با بررسی گزارش های حسابرسی مشروط و مقبول شرکت-های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال¬های 1384، 1385 و 1386 ، اطلاعات 144 شرکت به صورت تصادفی طبقه¬یی گردآوری شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده¬ها بر اساس رگرسیون لجستیک و آزمون استقلال کای دو حاکی از این است که از بین متغیرهای مورد بررسی، نسبت جاری و نسبت حسابهای دریافتنی به دارایی بر گزارش مشروط حسابرسی موثر بوده اند اما، نسبت بدهی به دارایی و اندازه¬ی شرکت تاثیری نداشته اند. همچنین، بین گزارش مشروط حسابرسی سال قبل و نوع موسسه¬ی حسابرسی با گزارش مشروط حسابرسی سال جاری رابطه¬ی معناداری وجود دارد.