پارامتر چگالی نسبی dm? (نسبت چگالی ماده تاریک به چگالی بحرانی) را می توان با استفاده از مدل استاندارد کیهان شناسی و معادله ی بولتزمن بر اساس نرخ بر هم کنش ماده تاریک با دیگر ذرات، محاسبه نمود. نرخ برهم کنش تابعی از سطح مقطع پراکندگی است. بنابراین با محاسبه ی سطح مقطع پراکندگی و واپاشی می توان پارامتر چگالی نسبی را محاسبه کرد. با اعمال قید بر روی ‎ dm? می توان فضای پارامتر مدل های مختلف ماده تاریک را به دست آورد. با بررسی و مقایسه پارامتر چگالی نسبی به دست آمده با چگالی ماده تاریک می توان مدل هایی که خصوصیات ماده تاریک دارند را مشخص نمود. در این پژوهش ما به بررسی ساده ترین مدل ارائه شده برای ماده تاریک (اسکالر حقیقی) با تقا‏رن ‎z2‏‎(نگه داشتن جملات تا مرتبه ?4)‎‎که به مدل استاندارد اضافه می شود، می پردازیم و با توجه به فراوانی ماده تاریک به دست آمده از نتایج ماهواره پلانک، حدود پارامترهای فضا(جرم ماده تاریک‎ و جفتیدگی ذره ماده تاریک و هیگ‏ز‎) را تعیین می کنیم.