تاریخ شعر عربی سرشار از فراز و فرودهایی قابل تامل است؛ شعری که گاه در خدمت قبیله و چندی در خدمت حزب ها وگروه های سیاسی بوده است تا اینکه درهای جهان عرب به روی غرب باز شد. از اینجا بود که شعر عربی، در پیوندی جدید با جامعه و سیاست متبلور شد. شعر معاصر عرب به تقلید از شعر غرب مراحل مختلفی را سپری کرده است و شاعران عرب سعی داشتند ادبیات خود را با جامعه هماهنگ کنند. این شاعران در دوره ای که زبان عربی دچار انحطاط شده بود و زبان و ادبیاتشان نیاز به محافظت داشت به دنبال مکتب کلاسیسم رفتند تا از نابودی و فراموشی ادبیاتشان جلوگیری کنند. هنگامی که خواستند به عاطفه و خیال و طبیعت بپردازند مکتب رومانتیسم را در شعر عربی به کار گرفتند. با شروع جنگ جهانی دوم و مشکلات و گرفتاری هایی که بر جهان عرب حاکم شد به این فکر افتادند که بهتر است به واقعیت ها توجه کنند و آنان را در اشعار خود به کار گیرند در نتیجه به مکتب رئالیسم گرایش پیدا کردند. در این راستا ناقدان نیز به کمک شاعران این خط مشی شعر را همراهی کردند و رویکردهای اجتماعی را برای خود انتخاب کردند. در این پژوهش به دنبال این بودیم که ناقدان معاصر عرب در شعر معاصر به چه جنبه هایی از شعر پرداخته اند و چه رویکردهایی را در آن دنبال می کنند؟ که تبیین شد با توجه به تحولات رخ داده در جهان، ناقدان معاصر قائل به کارکرد اجتماعی و اخلاقی در شعر هستند و این رویکرد با مسائل جامعه، واقعیت ها، اخلاق و نوع¬دوستی افراد جامعه در ارتباط است.