کارت اعتباری ، یکی از ابزار پرداخت الکترونیکی در جهان می باشد که در صورت فراهم بودن بستر و زیرساختهای مناسب مخابراتی ، الکترونیکی و از همه مهمتر فرهنگی و آموزشی می تواند جزء پرتقاضاترین محصول خدماتی قرار بگیرد . این محصول الکترونیکی و هوشمند از سال 1950 در اروپا و آمریکا و سپس در سراسر جهان توسط شرکت های بزرگی چون ویزا امکس و مسترکارت عرضه شده و بگونه ای است که امروزه داشتن آن برای هر شهروند آمریکایی و اروپایی اجتناب ناپذیر است . در این تحقیق سعی شده است عوامل موثر بر گسترش کارت های اعتباری با توجه به رویکرد مشتری مداری مورد بررسی قرار گیرد ، براین اساس مشتریان کارت اعتباری به دو گروه دارندگان و پذیرندگان (فروشندگان کالا) تقسیم می گردند و از عوامل تقسیم بازار هدف: عوامل شخصی چون:فردی ، رفتاری و آگاهی انتخاب و در مورد هر یک از این دو گروه مورد سنجش قرار خواهد گرفت.گروه مشتریان (دارندگان کارت ) از لحاظ اهمیت عوامل فردی (تحصیلات و درآمد) ، رفتاری (انتظارات،درجه ریسک پذیری وخصوصیات فردی(درون گرایی یا برون گرایی)) و اطلاعات شخصی در ارتباط با گسترش کارت اعتباری مورد مطالعه قرار خواهند گرفت ؛ بمنظور رسیدن به این هدف فرضیات تحقیق به شرح زیر تدوین شده است : 1- بین تحصیلات مشتریان و گسترش کارت های اعتباری ارتباط معناداری وجود دارد . 2- بین در آمد مشتریان و گسترش کارت های اعتباری ارتباط معنا داری وجود دارد 3- بین انتظارات مشتریان و گسترش کارت های اعتباری ارتباط معناداری وجود دارد . 4- بین درجه ریسک پذیری مشتریان وگسترش کارت های اعتباری ارتباط معناداری وجود دارد. 5- بین خصوصیات فردی(درون گرایی یا برون گرایی) مشتریان و گسترش کارت های اعتباری ارتباط معناداری وجود دارد . 6- بین میزان آگاهی مشتریان و گسترش کارت های اعتباری ارتباط معناداری وجود دارد . 7- بین انتظارات فروشندگان و گسترش کارت های اعتباری ارتباط معنا داری وجود دارد . 8- بین درجه ریسک پذیری فروشندگان وگسترش کارت های اعتباری معناداری وجود دارد . 9- بین میزان آگاهی فروشندگان و گسترش کارت های اعتباری ارتباط معناداری وجود دارد . 10- بین خصوصیات فردی(درون گرایی یا برون گرایی) فروشندگان و گسترش کارت های اعتباری ارتباط معناداری وجود دارد .

به کارگیری فناوری اطلاعات در نظام سلامت و برنامه پزشک خانواده، میزان اتخاذ تصمیم های بالینی مبتنی بر موقعیت را از طریق سرعت و سهولت بازیابی اطلاعات افزایش می دهد. بی شک سواد اطلاعاتی نقش بسزایی در دستیابی به اطلاعات بهنگام ، صحیح و در دسترس ایفا می کند. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان سواد اطلاعاتی پزشکان خانواده شهری در استان مازندران بود. این پژوهش توصیفی مقطعی در سال 1392 انجام شد. جامعه پژوهش در بر گیرنده 323 تن از پزشکان خانواده شاغل در شهرستان های تحت پوشش استان مازندران بود که به روش نمونه گیری چند خوشه ای تک مرحله ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ای برای ارزیابی سه متغیر دانش ، مهارت و نگرش اطلاعاتی گردآوری شد. روایی پرسشنامه از طریق سنجش اعتبار محتوی و روایی صوری و پایایی آن نیز از طریق آلفای کرونباخ تعیین گردید. اطلاعات توسط نرم افزار spss و لیزرل پردازش شد و برای تحلیل داده ها از آزمون t تک نمونه ای و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. از کل نمونه پژوهش ، 151 نفر (85.79 درصد) اقدام به تکمیل پرسشنامه کردند . نتایج پژوهش نشان داده است که میزان دانش اطلاعاتی با میانگین نمره 56/2 و مهارت اطلاعاتی پزشکان خانواده با میانگین نمره 69/2در سطحی پایین تر از حد متوسط قرار دارد و میزان نگرش اطلاتی آنان با میانگین نمره 42/3 در سطح نسبتاً مطلوبی است و همچنین سواد اطلاعاتی گروه هدف با میانگین 89/2 پایین تر از حد متوسط است. با وجود نگرش اطلاعاتی بالاتر از حد متوسط پزشکان ، میزان سواد اطلاعاتی آنان در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. باید عوامل موثر بر افزایش سواد اطلاعاتی پزشکان شناسایی شود و راهکارهای آموزشی به همراه بستر سازی فنی جهت افزایش سطح سواد اطلاعاتی آنان ارائه شود.

بیان مسئله: صنعت گردشگری بزرگترین صنعت در جهان است. گردشگری صنعتی فرابخشی، چندپاره و ترکیبی از صنعت مختلف است و حوزه های مختلفی را شامل سازمان های دولتی، شرکت های خصوصی، موسسات غیرانتفاعی را در برمی گیرد. سازمان جهانی جهانگردی هشدار داده است که بسیاری از برنامه ها و سیاست ها برای گردشگری که در سطح ملی آماده شده است، به ندرت اجرا شده است. کشور ایران دارای منابع و جاذبه¬های گردشگری زیادی است که قابلیت سرمایه گذاری زیادی را دارند. عدم اجرای سیاست های گردشگری در کشور در حالی است، که دارا بودن تمام ویژگی های تاریخی و فرهنگی و طبیعی مانند کوه، کویر، جنگل و دریا در کنار یکدیگر، ایران را به موزه ای طبیعی با کلکسیونی از جاذبه های تبدیل کرده است. در میان جدول عناصر شیمایی مندلیف عنصری را نمی توان یافت که در این خاک یافت نشود. تنوع پوشش گیاهی در ایران به گونه ای است که 70 درصد کل گونه های گیاهی جهان در ایران یافت می شود و از این تعداد 2520 نوع، گونه بومی و منحصر به ایران وجود دارد. علاوه بر آن وجود مناطق حفاظت شده (11 پارک ملی، 4 اثر طبیعی، 25 پناهگاه حیات وحش و 48 منطقه حفاظت شده) 160 گونه از پستانداران که معادل کل گونه های قارة اروپاست، 500 نوع پرنده، 270 نوع ماهی، غارها، تالاب ها، رودخانه ها و دریاچه ها و جاذبه های فرهنگی و تاریخی منحصر به فرد تنها گوشه ای از جاذبه های این مرز و بوم را تشکیل می دهد. نکته قابل توجه آنکه طی چهاردهه در دنیا و در ایران هنوز هیچ پاسخ روشنی به علت عدم اجرای سیاست های گردشگری داده نشده است. روش پژوهش: این تحقیق از نظر هدف بنیادی محسوب می شود و از نظر روش جزء تحقیقات توصیفی-پیمایشی می باشد. جهت مشخص نمودن عوامل اثر گذار بر اجرای سیاست های گردشگری از 4 دور دلفی استفاده شده است. تعداد اعضای گروه دلفی 30 نفر می باشد. تعداد جامعه آماری 252 نفر جهت آزمون مدل و روش نمونه گیری تصادفی و فرمول نمونه گیری نیز کوکران برای جامعه محدود بوده است. جهت سنجش اثرگذاری هر یک از متغیرها بر اجرای سیاست های گردشگری از آزمون تحلیل عاملی، تحلیل مسیر، sme در نرم افزار لیزرل و آزمون تی استودنت استفاده شده است. نتایج پژوهش: نتایج این پژوهش نشان داد که طی سال های برنامه اول، دوم، سوم، چهارم و پنجم توسعه اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی کشور بعد از انقلاب، عملکرد این صنعت هرگز به حد اهداف تعیین شده در بخش گردشگری نرسیده است. نتایج حاکی از آن است که هشت عامل ذیل و زیرمجموعه های آن بر اجرای سیاست های گردشگری اثر مثبتی دارند. این عوامل عبارتند از 1- تدوین هدف و سیاست های گردشگری 2- عوامل محیطی اثرگذار بر اجرای سیاست های گردشگری 3- عوامل مربوط به ویژگی های رفتاری و شخصیتی مجریان 4- عوامل مربوط به تخصص و مهارت مجریان 5- عوامل مربوط به بازیگران سیاست های گردشگری 6- عوامل سازمانی اثرگذار بر اجرای سیاست های گردشگری 7- عوامل مربوط به منابع و ابزارهای اثرگذار بر اجرای سیاست های گردشگری. 8- عملکرد مناسب مجریان در اجرای سیاستهای گردشگری کشور. همچنین مؤلفه های هر کدام از موارد فوق مورد شناسایی و تحلیل قرار گرفته، که در مدل ارائه شده است. پیشنهادهای پژوهش:. از اهم پیشنهادهای این پژوهش می توان به ایجاد ساختار اداری قابل انعطاف، کاهش تمرکز، ایجاد فرهنگ قوی سازمانی و آموزش مجریان در سازمان های مجری سیاستهای گردشگری اشاره کرد، از دیگر پیشنهادهای می توان به کارآمد نمودن مقررات، ارائه تسهیلات مختلف به بخش خصوصی سرمایه گذار در صنعت گردشگری، تسهیل و حذف روادید ، ایجاد عزم ملی برای توسعه گردشگری، تدوین سیاست¬های گردشگری با مشارکت بازیگران سیاست های گردشگری و طراحی سیستم ارزیابی عملکرد را می توان نام برد.