هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه فناوری اطلاعات با توسعه منابع انسانی از دیدگاه کارکنان سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای می باشد. این پژوهش با توجه به آخرین مطالب علمی ، ابداعات و خلاقیت های نوعین در فن آوری اطلاعات و بررسی رابطه متقابل متغیر وابسته و مستقل انجام شد که در آن فناوری اطلاعات بعنوان متغیر مستقل و توسعه منابع انسانی بعنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرارگرفت. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و روش همبستگی است و از روش های مختلف مطالعاتی و هم چنین استفاده از مدارک، اسناد و کتب دانشگاه ها، مراکز علمی و پژوهشی مختلف و اینترنت اطلاعات گردآوری شد. سپس تعداد 255 نفر از بین کلیه کارکنان و مدیران سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای کشور با استفاده از نمونه گیری تصادفی – طبقه بندی شده انتخاب شد و داده ها با استفاده از پرسشنامه از طریق سیستم اتوماسیون سازمان بین آنها توزیع و جمع آوری شده است وپایا بودن آن هم از طریق الفای کرونباخ ابتدا بصورت پایلوت برای 15 نفر عدد865/0 محاسبه شد و بعد از تایید استاد محترم راهنما برای کل نمونه استفاده شد و سپس با استفاده از نرم افزار (spss) در دو سطح توصیفی و استنباطی به تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده پرداخته شده. در سطح توصیفی از شاخص های فراوانی (فراوانی، درصد فراوانی، درصد تراکمی و ...) و نمودار ستونی استفاده شده است و در بخش استنباطی نیز ضمن کمی سازی، از آزمون های آماری مثل کلموگروف اسمیرنوف و همبستگی اسپیرمن برای بررسی فرضیه ها استفاده شده است. بطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که بین فناوری اطلاعات و توسعه منابع انسانی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای رابطه معنی دار وجود دارد . و نتیجه گیری شد که، برای توسعه منابع انسانی، باید از ساختارهای it استفاده کرد تا بهترین توسعه منابع انسانی حاصل شود.

بی تردید سازمانها باید از طریق کارکنان خود به اهداف گروهی برسند، به همین دلیل کیفیت ونحوه انجام کار کارکنان در تحقق اهداف سازمان بسیار موثر است. توجه به این نکته، بازبینی، شناسایی و ارزش گذاری کیفیت و نحوه انجام کار نیروی انسانی و توسعه برنامه های لازم برای بهبود عملکرد را امری اجتناب ناپذیر می کند که به آن ارزشیابی عملکرد کارکنان می گویند. صاحب نظران مدیریت منابع انسانی بر این عقیده اند که هر سازمان باید پیش از هر تصمیم مهمی چون ارتقاء، افزایش حقوق و مزایا، جابجایی، انتصاب، عزل و برکناری از خدمت، عملکرد کارکنان را با توجه به معیارهای متناسب مورد ارزشیابی قرار دهد. از طریق این فرایند اطلاعاتی به دست می آید که بر بسیاری از تصمیمات مدیریت تأثیر گذاشته و با اجرای صحیح و اصولی آن، عملکرد کارکنان بهبود می یابد و سازمان نیز در تعیین نیازهای آموزشی، پرداخت عادلانه حقوق و مزایا و پرورش کارکنان خود از آن اطلاعات بهره برداری می‏کند. از سوی دیگر کارکنان با آگاه شدن از وضعیت خود، اقدامات لازم را به منظور تسلط بر ضعف ها و بهبود توانایی های خود انجام می دهند تا بتوانند در مسیر زندگی شغلی خود موفق گردند. بنابراین منافع فرد و سازمان هر دو اقتضا می کند که این فرایند به طور صحیح و مستمر در دوره های معین صورت گیرد که در این راستا شناخت عوامل مرتبط با عملکرد کارکنان نیز دارای اهمیت زیادی می باشد که باید در مورد آنها اطلاعات دقیقی داشت. در این راستا هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین، اعتماد سازمانی، تعهد سازمانی و عملکرد کارکنان سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای بوده است که بدین منظور 248 نفر از کارکنان سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‏ای به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به پرسشنامه تحقیق پاسخ گفتند. روایی محتوایی این پرسشنامه به تأیید خبرگان این حوزه رسیده و میزان پایایی آن نیز به کمک آزمون آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. در پایان نتایج حاصل از پرسشنامه‏های تحقیق به کمک آزمون رگرسیون خطی مورد تحلیل قرار گرفته و نتایج نشان داد که بین رهبری تحول آفرین و اعتماد سازمانی، تعهد سازمانی و عملکرد کارکنان سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای رابطه (p<0/01) وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که بین اعتماد سازمانی با تعهد و عملکرد سازمانی کارکنان رابطه وجود داشته و رابطه بین تعهد سازمانی و عملکرد کارکنان سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای نیز معنی دار (p<0/01) بوده است.