یک روش جدید برای حصول دایورسیتی فضایی، استفاده از رله ای می باشد. این تکنیک روشی موثر برای افزایش قابلیت اطمینان و پوشش شبکه های مخابراتی به حساب می آید. اغلب مطالعات ثبت شده در زمینه رله بر روی سیستم های تک مسیره و سیستم های دو مسیره با چیدمان های چند فازه بوده است. ظرفیت و احتمال قطع برای شبکه های رله ای با سه گره و تعمیم آن به صورت شبکه های رله ای گسترده محاسبه شده است. نشان داده شده است که در سیستم های رله ای تک مسیره با سه گره مبدا، مقصد و رله، حضور کانال محوشدگی مقیاس بزرگ بر موقعیت نسبی بهینه گره ها به منظور دستیابی به کمینه احتمال قطع سیستم موثر است. از این رو تاثیرات توام تلفات مسیر و سایه همبسته همراه با محوشدگی رایلی بر عملکرد سیستم رله ای تک مسیره با پروتکل تقویت و ارسال مورد بررسی قرار گرفته و حتی الگوریتم مکان یابی بهینه رله به منظور احتمال قطع کمینه در نسبت سیگنال به نویزهای بالا، ارایه شده است. نتایج حاکی از آن است که مکان بهینه رله تابعی از آمارگان کانال های محوشدگی مقیاس بزرگ می باشد. در این پایان نامه تاثیرات کانال محوشدگی با مقیاس بزرگ را بر روی سیستم های رله ای دو مسیره با پروتکل تقویت و ارسال بررسی خواهیم کرد. نشان می دهیم که این شرایط کانال بر مکان بهینه رله در سیستم های رله ای دو مسیره به منظور حصول کمینه احتمال قطع هر یک از کاربران نیز موثر خواهد بود. در هرچیدمان سیستم رله ای دومسیره در حضور سایه همبسته و تلفات مسیر، برای هر کدام از کاربران احتمال قطع را به ازای نسبت سیگنال به نویزهای بالا تقریب می زنیم و مکان بهینه رله را براساس این روابط تقریب بدست می آوریم. لازم به ذکر است که در این پایان نامه به دلیل پیچیدگی بالای روابط تقریب، فرض را براین بنا می نهیم که پارامتر ضریب همبستگی بین سایه کانال ها ثابت و مستقل از زاویه بین خط واصل گره ها باشد. با توجه به نتایج بدست آمده برای هر چیدمان، می توان نشان داد زمانی که ضریب همبستگی سایه کانال ثابت باشد، مکان بهینه رله روی خط واصل دو کاربر قرار می گیرد.مشاهده می شود که نوع چیدمان چندفازه سیستم رله ای دو مسیره، بر روابط احتمال قطع هر کاربر و به تبع آن مکان بهینه رله موثر است. پس از آن بر اساس دو معیار تعریف شده برای احتمال قطع کل سیستم در این پایان نامه، عملکرد هر یک از چیدمان های چندفازه سیستم رله ای دو مسیره در شرایط کانال مذکور مورد ارزیابی قرار می دهیم. نتایج این بخش حاکی از آن است که آمارگان کانال یکسان برای چیدمان های چندفازه سیستم های رله ای دومسیره با پروتکل تقویت و ارسال، مکان بهینه یکسانی را برای رله بدست می دهد.

در تصویربرداری ایده ال رادار روزنه مصنوعی فرض می شود که سکوی حامل رادار با سرعت ثابت در یک مسیر مستقیم و بدون اغتشاشات جوی حرکت کند. این فرض در عمل درست نیست وخطای حرکت وجود دارد. اگر خطای حرکت جبران نشود، کاهش وضوح تصویر نهایی را در پی خواهد داشت. با استفاده از حسگرهای حرکتی، موقعیت لحظه ای سکو اندازه گیری شده و بیشترین بخش خطای حرکت جبران می شود. برای جبران باقیمانده خطا از روشهای خود تمرکزدهی استفاده می شود. در این پایان نامه فرض می شود سامانه sar روی یک پهپاد نصب شده، از سیگنال lfm پله ای برای افزایش تفکیک پذیری برد استفاده می کند و در مود تصویر برداری نواری کار می کند. یکی از پرکاربردترین روشهای خود تمرکزدهی، روش گرادیان فاز (pga) است که اولین بار برای مود نقطه ای استفاده شد و هسته اصلی تخمین خطای حرکت را در این پایان نامه تشکیل می دهد.