کشور ایران دارای فرهنگی بسیار متنوع و تاریخ کهنی است و یکی از غنی ترین کشورهای جهان از حیث آثار باستانی در بیشترین دوره های تاریخی تمدن و فرهنگ بشر و حتی ما قبل تاریخ است. می توان با برقراری رابطه بین فرهنگ و گردشگری این گنجینه را به منبع خوبی برای جذب گردشگران داخلی و خارجی تبدیل کرد زیرا فرهنگ دیرینه کشورمان از مولفه ها و عناصر متعددی تشکیل شده که از جمله آن ها می توان به زبان پارسی، آداب و رسوم و اعیاد ملی، ادبیات و شخصیت های اسطوره ای، معماری ایرانی، تنوع قومی و دین اسلام و ادیان و مذهب های مختلف اشاره کرد. این تنوع و گوناگونی که در فرهنگ و تمدن کهن ایرانی دیده می شود را می توان برای کشورمان به لحاظ گردشگری، با برنامه ریزی و مدیریت صحیح به یک سرمایه ارزشمند و جاذبه تبدیل کرد زیرا از نظر فرهنگی ایران از ظرفیت های گردشگری بالایی برخوردار است. شوش از جمله آثار تمدنی بزرگ دوره های عیلامی، هخامنشی، اشکانی، ساسانی و اسلامی تا دوره معاصر است که از نظر تنوع جاذبه های فراوان گردشگری از جایگاه مهمی در فرهنگ، تاریخ و تمدن ایرانی و جامعه جهانی برخوردار است. از این رو پیشینه شش هزار ساله شوش و در اختیار داشتن پتانسیل های بالای فرهنگی و یادمان های باستانی معروف اهمیت آن را دو چندان کرده است. علی رغم اهمیت جهانی مجموعه باستانی شوش، این محوطه در دو سه دهه اخیر مورد کم لطفی زیادی قرار داشته است.. در این تحقیق به بررسی جاذبه های تاریخی شهر شوش جهت توسعه گردشگری فرهنگی پرداخته شده است. جامعه آماری تحقیق کل ساکنان شهر شوش و حجم نمونه مورد بررسی با استفاده از فرمول کوکران 400 نفر تعیین گردید. روش نمونه گیری به طور تصادفی می باشد. روش این پژوهش پیمایشی با استفاده از پرسشنامه است. همچنین برای گرد آوری ادبیات و مبانی نظری از تحقیقات اسنادی و کتابخانه ای و از نرم افزارهای کاربردی spss برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از تحقیقات میدانی و نرم افزار gis برای نقشه خروجی همچنین از نرم افزار excel برای ترسیم نمودار استفاده شده است.نتایج تحقیق نشان می دهد شهر شوش توانایی تبدیل شدن به قطب گردشگری را دارد اما تأسیسات و زیرساخت ها برای توسعه این مهم بسیار ناکافی می باشد. همچنین در بین متغیر های مورد بررسی قرار گرفته رابطه مستقیمی بین زیر ساخت ها و خدمات با توسعه گردشگری فرهنگی وجود دارد. در ادامه از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی برای سنجش اهمیت شاخص ها و زیر شاخص های پژوهش استفاده شده است. در نهایت جهت توسعه گردشگری فرهنگی راهکارها و پیشنهادهای مربوطه ارائه گردیده است.