در بازارهای سرمایه فاکتورهای مختلفی از طرف سرمایه گذاران برای ارزشیابی ارزش بنگاه ها مورداستفاده قرار می گیرد، یکی از فاکتورهایی که به عنوان معیار ارزش آفرین در بازارهای پویا موردتوجه قرارگرفته، وجود مکانیزم های حاکمیت شرکتی می باشد که در تلاش است از حقوق ذینفعان دفاع و حراست و در این راستا ریسک سرمایه گذاری را کنترل و هدایت نماید درنتیجه مدیریت ریسک بکند. در همین راستا در تحقیق حاضر پژوهشگر به بررسی مکانیزم های حاکمیت شرکتی و تأثیر آن ها بر مدیریت ریسک پرداخت. بر این اساس اطلاعات مربوط به 92 شرکت پذیرفته شده در بورس طی سال های 1385 لغایت 1391 موردبررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل فرضیات نشان می دهد که مکانیزم های خارجی حاکمیت شرکتی یعنی مالکیت نهادی و اندازه حسابرس بر سطح ریسک بنگاه ها تأثیرگذار بوده و همچنین مکانیزمهای داخلی نیز یعنی اندازه هیئت مدیره، استقلال هیئت مدیره و امتیاز افشا و شفافیت نیز بر سطح ریسک تأثیرگذار بوده و درواقع تأثیرگذاری مکانیزم های حاکمیت شرکتی بر سطح ریسک در خصوص عوامل خارجی و داخلی آن یک نتیجه را می دهد اما در خصوص بهبود عملکرد ناشی از بهبود مدیریت ریسک توسط حاکمیت شرکتی نتایج نمایان کرده است که مکانیزم های خارجی حاکمیت شرکتی قادرند از طریق مدیریت سود و تعدیل ریسک بر عملکرد داخلی و درنتیجه ارزش واقعی بنگاه که همانا سود می باشد نیز تأثیرگذار باشند اما در طرف مقابل مکانیزمهای داخلی حاکمیت شرکتی این توانایی را ندارند که از طریق بهبود ریسک و تعدیل آن بر عملکرد تأثیرگذار باشند.