عرشه سکوهای دریایی دربردارنده تجهیزات مختلف است که تحریک زلزله می تواند نیروهای بزرگی را به آن ها و همچنین سازه سکو وارد نماید. در طراحی عرشه سکوهای دریایی عمدتا اندرکنش سیستم های ثانویه (تجهیزات موجود) و سازه در نظر گرفته نمی شود که این با واقعیت عملکرد لرزه ای سازه متفاوت خواهد بود، این مسئله در مورد سیستم هایی که جرم بالایی دارند و دوره تناوب آن ها به دوره تناوب اصلی سکو نزدیک است بیشتر نمود پیدا می کند. در این پژوهش سعی بر آن است که لزوم در نظر گرفتن اندرکنش تجهیزات عرشه با سکو مورد بررسی قرار گیرد. به این منظور مدل 3 بعدی از سکوی نمونه خلیج فارس به همراه انواع سیستم های ثانویه نصب شده بر عرشه آن با استفاده از نرم افزار opensees ساخته شده است و نتایج در حالت های مختلف از شتابنگاشت و سیستم ثانویه مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این پژوهش 7 شتابنگاشت در دو سطح مختلف در نظر گرفته شده است، در سطح اول سازه رفتار خطی از خود نشان می دهد و در سطح دوم سازه وارد حوزه رفتار غیرخطی می شود. همچنین 13 حالت مختلف از سیستم ثانویه جهت مقایسه استفاده شده است. در تحلیل سیستم های ثانویه عمدتا از روش طیف طرح طبقه استفاده می شود که در آن اندرکنش سیستم ثانویه و سازه اصلی در نظر گرفته نمی شود. در دوره تناوب های پایین سیستم ثانویه، عمدتا نیروهای بدست آمده از این روش، کمتر از حالتی است که اندرکنش در نظر گرفته می شود، که این اختلاف عمدتا ناچیز و غیرمحافظه کارانه است است. در حالت هایی که سیستم ثانویه نرم تر می شود و دوره تناوب آن بیشتر می شود، اختلاف پاسخ ها بیشتر می شود، که نتایج بدست آمده در این حالت ها عمدتا محافظه کارانه خواهد بود، که این بدین معنی است که نیروهای بدست آمده در حالت روش طیف طرح طبقه، از حالتی که اندرکنش در نظر گرفته می شود، بیشتر حاصل می شود. در حالتی که سازه وارد رفتار غیرخطی می شود، اختلاف پاسخ ها در حالت بدون اندرکنش و با اندرکنش بیشتر بدست می آ ید.