روش نقطه ثابت دومین تکنیک پر کاربرد در بررسی پایداری هایرز – اولام در معادلات تابعی می باشد که برای اولین بار در سال 1991 توسط بیکر بکار برده شد. او برای بررسی پایداری معادلات تابعی یک متغییره ، از شکل دیگری از قضیه نقطه ثابت باناخ استفاده کرد. بیشتر ریاضی دانان از روشهای دیگری مانند روش رادو و قضایای دیاز و مارگولیز استفاده می کردند. هدف از نگارش این پایان نامه کاربرد شکل دیگری از قضیه نقطه ثابت باناخ برای نظریه پایداری هایرز – اولام معادلات تابعی می باشد.