اقلیّت¬ها گروهی از افراد که دارای هویّت، گرایش، رفتارها، اعتقادات، رنگ، نژاد و شاید هزاران وجه متمایز دیگر که در حال حاضر برای ما ناشناخته است؛ هستند، و تا اندازه¬ای از اجتماع بزرگ¬تر جدا بوده¬اند. قرن بیستم دوره احیا و ترویج حقوق اقلیّت¬ها شناخته شده است. یکی از گروه¬های اقلیّت که طی سال¬های اخیر به کانون توجّه و نقطه پررنگ مباحث حقوقی تبدیل شده¬اند؛ اقلیّت¬های جنسی هستند. اقلیّت¬های جنسی یا دگرباشان جنسی گروهی از افراد جامعه هستند که در هویّت و گرایش جنسیّتی متفاوت از اکثریت هستند. گرایش¬های جنسی در افراد به یکی از چهار شاخه دگرجنس¬خواهی، همجنس¬خواهی، دوجنس¬خواهی و اسکشوالیتی (بدون گرایش جنسی) تقسیم می¬شود. در میان این چهار گرایش، همجنس¬خواهی جامعه آماری قابل توجهی را تشکیل می¬دهد امّا همیشه اقلیّت¬ها خصوصاً اقلیّت¬های جنسی از مسائل پر حاشیه دولت¬ها بوده¬اند. عموماً قانون¬گذاران معیارهای اخلاقی مورد قبول اکثریت را مبنا قرار داده و بر اساس آن¬ها اقدام به تنظیم مقررات می¬نمایند و در این میان گاه با جرم¬انگاری برخی رفتارهای اقلیّت¬ها و در واقع با پاسخ¬های واکنشی و سرکوبگرانه به طرد آن¬ها می¬پردازند. سیاست جنایی مجموعه اقدامات و برنامه¬هایی است که جامعه بر اساس آن¬ها نسبت به جرم وانحراف واکنش نشان می¬دهد. مهم ترین مبحث در سیاست جنایی، انتخاب یکی از دو ایدئولوژی سرکوب گرانه (امنیت گرا) و بازپذیری است، که با انتخاب هریک از این دو ایدئولوژی مدیران و تصمیم گیران سیاست جنایی نحوه برخورد کلی خود با جرایم و مجرمین در جامعه را تنظیم می کنند. در این مجموعه سعی بر آن است ابتدا تعریفی از ماهیت و وضعیت دگرباشان جنسی و سپس واکنش جامعه نسبت به این افراد و جایگاه ایشان در سیاست جنایی تقنینی ایران ارائه شود.