آکنه شایع ترین بیماری پوستی است که نزدیک به85% از افراد را در دوره هایی از زندگی درگیر میکند. بیماران مبتلا به آکنه اغلب افسردگی ، اضطراب ،اعتماد به نفس پایین و به طور کلی کیفیت زندگی ضعیف تری دارند. بر این اساس هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی شدت و موضع آکنه بر اساس عوامل روانشناختی صفات شخصیت،خودپنداره ،عزت نفس و کمال گرایی است. این پژوهش در نظر دارد تا روابط موجود میان متغیرهای نامبرده را بررسی کرده و نشان دهد که آیا نوجوانان مبتلا به آکنه نسبت به نوجوانان غیر مبتلا بیشتر در معرض آسیب های روانشناختی هستند؟ این مطالعه مقطعی توصیفی بر روی دانش آموزان مقطع راهنمایی و دبیرستان شهرستان جلفا انجام شده است.در این پژوهش 250 نوجوان مبتلا به آکنه ولگاریس(جوش غرورجوانی)، به شیوه نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند.ابزارهای مورد استفاده در پژوهش شامل مقیاس جهانی سنجش شدت آکنه وپرسشنامه محقق ساخته موضع آکنه ،پرسشنامه شخصیت نوجوانان آیزنک نرم ایران، پرسشنامه خودپنداره راج کمارساراسوت،پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ و پرسشنامه چند بعدی کمال گرایی هویت و فلت میباشد.پس از اجرای پرسشنامه ها بر روینمونه مورد نظر و ارزیابی شدت و موضع آکنه با راهنمایی پزشک متخصص پوست، داده ها با استفاده از نرم افزارآماری در علوم اجتماعی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج حاصل از بررسیهای انجام شده نشان داد خودپنداره منفی و کمال گرایی و خرده مقیاس نوروزگرایی آزمون شخصیت رابطه مثبت معناداری با شدت آکنه دارند و عزت نفس و خرده مقیاس برون گرایی آزمون شخصیت دارای رابطه منفی معنادار با شدت آکنه هستند. همچنین در پیش بینی شدت آکنه ، خودپنداره، کمال گرایی و عزت نفس بیشترین میزان تعیین کنندگی را دارا می باشند. براساس یافته های موجود ، نوجوانان در برابر اثرات روانی – اجتماعی ناشی از آکنه بسیارآسیب پذیرهستند .بنابراین لازم است مراقبتهای روانی و کاهش اثرات آکنه بر روی کیفیت زندگی، در کنار درمان پزشکی آکنه مورد توجه قرارگیرد.