نام پژوهشگر: مینا میرزا محمدی

اثر نانو ذره مولیبدن تری اکسید (moo3) بر تغییرات فراساختاری بافت بیضه و فرآیند اسپرماتوژنز در موش صحرای نر بالغ نژاد ویستار
thesis دانشگاه تربیت معلم - تهران - دانشکده علوم 1393
  مینا میرزا محمدی   هما محسنی کوچصفهانی

زمینه و هدف : آزمایشات انجام گرفته حاکی از این است که نانو ذرات می توانند به دلیل داشتن اندازه کوچک بر سد خونی – بیضه ای غلبه کرده و بر فرایند اسپرماتوژنز تاثیر گذارند. هدف از این تحقیق بررسی اثر نانو ذرات مولیبدن بر تغیرات ساختاری وفرا ساختاری بافت بیضه و تغییرات روند اسپرماتوژنز وپارامترهای اسپرمی شامل تعداد ، مورفولوژی و تحرک اسپرمی، در موش صحرایی نر بالغ می باشد. مواد و روش ها : در این مطالعه تجربی 30 سررت نر بالغ نژاد ویستار بطور تصادفی به5 گروه(6= n) شامل یک گروه کنترل ، دو گروه شم و دو گروه تجربی تقسیم شدند. گروه کنترل تیماری دریافت نکرد.دو گروه تجربی به ترتیب دوز5 و10میلی گرم بر کیلو گرم نانو ذرات مولیبدن تری اکسید(nm 20) و دو گروه شم ، سرم فیزیولوژی معادل با دوز های ذکر شده به مدت 28روز یک روز در میان بصورت تزریق درون صفاقی دریافت نمودند. بعد از پایان 28 روز( دوره ی تیمار ) ، بیضه های راست جهت بررسی های بافت شناسی در فیکساتور بوئن تثبیت وبرشهای5 میکرومتری با رنگ هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شدند. شمارش تعداد اسپرم ها با تهیه سوسپانسیون اسپرمی از اپیدیدیم چپ و با استفاده از لام نئوبار صورت گرفت. بعلاوه مورفولوژی اسپرم و درصد اسپرم های نرمال و نیز تحرک آنها بررسی گردید . بیضه ی چپ گروه کنترل و دو گروه تجربی در قطعات کوچک حدود 1میلی متر برش داده شد و در بافر گلوتارآلدئید تثبیت و سپس برش های بسیار نازک از این نمونه ها روی گرید مسی قرار داده شده و با محلول استات یورانیل و سیترات سرب رنگ آمیزی شد و میکروگراف های الکترونی تهیه گردید . نتایج : در گروه تجربی که دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانو ذره دریافت کردند ، کمی بی نظمی و بهم ریختگی در سلول های اسپرماتوژنیک درتعدادی از لوله ها مشاهده شد. در گروه تجربی که دوز10میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانو ذره دریافت کردند، علاوه بر تغییر در تعداد سلول های اسپرماتوژنیک، در تعداد سلول های سرتولی و لایدیگ نیز در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنا داری مشاهده شد. همچنین تعداد و تحرک اسپرم در گروه تجربی که دوز10میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانو ذره دریافت کردند در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنا داری نشان داد (p<0.05 ) . ضخامت غشای پایه لوله های منی ساز نیز در گروه تجربی که دوز10 میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن نانو ذره دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت . در میکروگراف های الکترونی مربوط به بیضه ی گرو ه های تجربی افزایش واکوئله شدن سیتوپلاسم ، آسیب و تورم میتوکندری و افزایش قطرات لیپیدی مشاهده شد . نتیجه گیری : با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق بنظر می رسد که مواجهه با مقادیر زیاد نانو ذرات تری اکسید مولیبدن می تواند سیستم تولید مثلی نر را بطریق وابسته به دوز بهم بریزد. بنابراین در استفاده از این نانو ذرات باید احتیاط شود. واژگان کلیدی: اسپرماتوژنز، بافت بیضه، هیستوپاتوژنز ، مولیبدن تری اکسید، نانو ذرات.